لطفا منتظر باشید ...
شيوههاى تبليغى پيامبر اسلام(ص)(1)
پس از بيان مقدمات گذشته به بررسى يكايك شيوههاى تبليغى پيامبر خاتم مىپردازيم. به سبب تعدد وتنوع بسيار شيوههاى اين فرستاده الهى در مقايسه باديگر رسولان، شايسته ديديم كه طى دستهبندى
مشخصى، جهت شناسايى بهتر، شيوههاى كلى و جزئى را تفكيك كنيم. از اينرو، روشهاى كلى دعوت پيامبر
را در ده محور بهعنوان استراتژىها و راهكارهاى اساسى تبليغ نبوى مطرح و تبيين خواهيم كرد و در
ذيل هر محور، شيوههاى جزئى، فرعى و عملى را همراه با نمونهها و شواهد تاريخى و توضيحات ديگر
بازگو خواهيم نمود.
محور اول: بيان صريح عقايد و مواضع
صاحب عقيدهاى كه بر حق باشد دليلى براى كتمان و سرپوش نهادن بر اعتقاد خويش ندارد. او حقيقت محض رابدون پيرايههاى زايد و بهدور از خوف و هراس آشكار مىسازد. پيامبرى كه سخنش صدق و آيينش بر پايه
حق و شريعتش برمبناىفطرت و پشتوانهاش، وحى الهى است، از چه چيز در اعلام عقيدهاش واهمه داشته
باشد؟! پيغمبر گرامى اسلام بهويژه دربرابر مشركان عنود، هيچگاه از اظهار عقيده خويش باز نماند و حتى در
دوران پيش از بعثت و نيز دوره دعوت پنهانى دربرابر پرسشهاى گفته يا ناگفته قريش و ديگران عقايد
خويش را به صراحت اعلام كرد و تنها تفاوت در اين بود كه در آن زمان، دعوتى آشكار در ميان نبود و او
علناً كسى را به اعتقادى تازه فرا نمىخواند.
