لطفا منتظر باشید ...
شيوههاى تبليغى حضرت هود(ع)
1 . تأكيد بر توحيد و نفى آلهه
سرلوحه پيامهاى تبليغى حضرت هود را دعوت به توحيد تشكيل مىدهد كه در هر فرصتى به مخاطبان ابلاغمىنمود. چرا كه با پذيرش توحيد واقعى، راه دستيابى به كليه فضيلتهاى فكرى و اخلاقى براى مخاطبان
گشوده مىشود؛وَإِلى عادٍ أَخاهُمْ هُوداً قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ
إِنْ أَنْتُمْ إِلّا مُفْتَرُونَ؛(7)و به سوى قوم عاد، برادرشان هود را فرستاديم. هود گفت: اى قوم من، خدا را بپرستيد، جز او هيچ معبودى
براى شما نيست، شما فقط دروغپردازيد.وَإِلى عادٍ أَخاهُمْ هُوداً قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إلهٍ غَيْرُهُ
أَفَلا تَتَّقُونَ؛(8)و به سوى قوم عاد، برادرشان هود را فرستاديم؛ گفت: اى قوم من، خدا را بپرستيد، كه براى شما معبودى جز
او نيست، پس آيا پرهيزگارى نمىكنيد؟ أَتُجادِلُونَنِى فِى أَسْماءٍ سَمَّيْتُمُوها أَنْتُمْ وَآباؤُكُمْ مانَزَّلَ اللَّهُ بِها
مِنْ سُلْطانٍ؛(9)آيا درباره نامهايى كه خود و پدرانتان براى بتها نامگذارى كردهايد، و خدا بر حقانيت آنها برهانى
فرو نفرستاده با من مجادله مىكنيد؟ إِنْ أَجْرِىَ إِلّا عَلَى الَّذِى فَطَرَنِى أَفَلا تَعْقِلُونَ؛(10)پاداش من جز بر عهده كسى كه مرا آفريده است، نيست. پس آيا نمىانديشيد؟
2 . برائت از شرك و تحدّى
براى جلوگيرى از طمع مشركان در ايمان مؤمنان، بر مبلّغ الهى لازم است به صراحت، برائت خود را از شركو مشركان ابراز كند تا صف مؤمنان از جمع مشركان جدا شود و با اين اعلام شجاعانه، اهل ايمان احساس عزت
و استقلال نمايند؛ هنگامى كه به هود مىگويند تو در اثر آسيبى كه خدايان ما به تو زدهاند سخن به
گزاف مىگويى، وى بيزارى خود را از اينگونه ادعاها اعلام مىنمايد؛أَنْ نَقُولُ إِلّا اعْتَراكَ بَعْضُ آلِهَتِنا بِسُوءٍ قالَ إِنِّى أُشْهِدُ اللَّهَ
وَاشْهَدُوا أَنِّى بَرِىءٌ مِمّا تُشْرِكُونَ * مِنْ دُونِهِ فَكِيدُونِى جَمِيعاً ثُمَّ لا
تُنْظِرُونِ * إِنِّى تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّىوَرَبِّكُمْ ما مِنْ دابَّةٍ إِلّا هُوَ
آخِذٌ بِناصِيَتِها إِنَّ رَبِّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ؛(11)
