حضرت اسماعيل(ع) - اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان - نسخه متنی

مصطفی عباسی مقدم

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حضرت اسماعيل(ع)

اسماعيل صادق الوعد، از جمله پيامبرانى است كه به مقام رسالت نيز نايل شده، اما داستان دعوتش در
قرآن مطرح نشده است. بنا به نظر اكثر مفسران و سيره نويسان، وى همان اسماعيل پسر ابراهيم بوده و برخى
بر آنند كه وى اسماعيل ديگرى است كه فرزند حزقيل بوده و به مقام نبوت بنى‏اسرائيل نايل شده است. به
هر تقدير از ميان آيات و روايات موجود درباره او شيوه‏هاى تبليغى‏اش را استخراج خواهيم نمود.

از
جمله آياتى كه مستقيماً در مورد مقام و شأن او نزد خداى تعالى است عبارتند از:

وَإِسْمعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَاالْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصّابِرِينَ * وَأَدْخَلْناهُمْ فِى
رَحْمَتِنا إِنَّهُمْ مِنَ الصّالِحِينَ؛(1)

و اسماعيل و ادريس و ذوالكفل را ياد كن كه همه از شكيبايان بودند. و آنان را در رحمت خود داخل نموديم،
چرا كه ايشان از شايستگان بودند.

وَاذكُرْ إِسْمعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الكِفْلِ وَكُلٌّ مِنَ الأَخْيارِ؛(2)

و اسماعيل و يسع و ذوالكفل را به يادآور كه همه از نيكانند.

فَبَشَّرْناهُ بِغُلامٍ حَلِيمٍ؛(3)

پس به ابراهيم، پسرى بردبار را بشارت داديم.

نام اسماعيل دوازده بار در قرآن ذكر شده و در بيشتر موارد همراه نام پدرش ابراهيم(ع)است.

اسماعيل، اسوه اطاعت محض فرمان الهى

بخش عمده داستان اسماعيل در قرآن، همراهى او با ابراهيم در تأسيس كعبه و بيت‏الله‏الحرام و اداى
مناسك حج و به‏ويژه جريان قربانى را حكايت مى‏كند. در اين شرايط، اسماعيل، خود پيرو و مريد ابراهيم
خليل است. آنچه در اين دوران به روشنى جلب نظر مى‏كند امتثال بى‏چون و چراى اوامر الهى و اطاعت محض
از رسول زمان است كه از ايمان و يقين اسماعيل سرچشمه مى‏گيرد.

فَلَمّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْىَ قالَ يا بُنَىَّ إِنِّى أَرى‏ فِى المَنامِ أَنِّى أَذبَحُكَ
فَانْظُرْ ماذا تَرى‏ قالَ يا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِى إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ
الصّابِرِينَ؛(4)

و وقتى با او به جايگاه

/ 429