ساحران مصر در فضاى خفقان حاكم بر دربار فرعونى و در حضور عموم مردمى كه جهت مشاهده رقابت ساحران و موسى گرد آمده بودند، هرچند مىتوانستند ايمان خويش را پنهان دارند و در فرصتى مناسبتر آن را اظهار نمايند، اما با صراحت تمام ابتدا دربرابر استدلال كوبنده موسى بر سجده افتادند و سپس به زبان گفتند:
فَأُلْقِىَ السَّحَرَةُ سُجَّداً قالُوا آمَنّا بِرَبِّ هرُونَ وَمُوسى؛(5)
پس ساحران به سجده افتادند. گفتند: به پروردگار موسى و هارون ايمان آورديم.
روشن است كه اين اعلام صريح ايمان موجب خشم فرعونيان و تهديد جانى براى ساحران مىگشت؛ اما آنان به سوى خدا باز گشته بودند:
قالُوا إِنّا إِلى رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ؛(6)
گفتند: ما رو به سوى پروردگار خود مىآوريم.