منابعى كه در طول مطالعات اين پژوهش مورد استفاده قرار گرفته عبارتند از:
1. تفاسير قرآن، به ويژه الميزان، الكشاف، فى ظلال القرآن، مجمعالبيان، تفسيرنمونه؛
2. كتب سيره و قصص، به ويژه سيره ابن هشام، قصص الانبياء ثعلبى؛
3. كتب تبليغى و دهها منبع پراكنده ديگر.
گفتنى است كه دشوارى اصلى تحقيق حاضر، كمبود منابع مستقيم بوده است كه علاوه بر نقل حوادث زندگانى و صفات اخلاقى چهرههاى قرآن، بررسى روشهاى ارشادى آنان را محلّ عنايت و دقت خود قرار داده باشد.
در پايان اين مقدّمه، به روند و ترتيب اجمالى مباحث اشاره مىكنيم؛ پژوهش حاضر حاوى پيشگفتار و مقدّمه و سه بخش است كه در مجموع، سيره تبليغى حدود چهل شخصيت قرآنى و چند جماعت نمونه را از ديدگاه شيوه شناسى به بررسى گرفته است.
در فصل اول، مباحث مقدماتى و تمهيدى چندى از قبيل كليات، مفاهيم و واژهها، معرفى شيوه اسوه نمايى، تنوع شيوههاى تبليغى قرآن به تفصيل به رشته تحرير درآمده است. در فصل دوم، طى سه بخش، ضمن معرفى اجمالى يكيك انبياى قرآن، شيوههاى تبليغى هر كدام تبيين مىگردد.
بخش اول اين فصل نگاهى كلى به نبوت و انبيا و ويژگىهاى آنان دارد. فصل سوم، طى دو بخش عهدهدار معرفى شخصيت و شيوههاى تبليغى ديگر شخصيتهاى قرآن (غير پيامبران) است و چنانكه در پيش اشاره شد در فصلهاى دوم و سوم در آغاز بررسى هر اسوه، مهمترين وجه شخصيت و دعوت او نيز طرح و تشريح مىگردد.