از آنجا كه مقرر گرديد پيش از بيان شيوههاى تبليغى هر اسوه قرآنى، دلايل اسوهبودن او را از متن قرآن ذكر كنيم، در خصوص رسول اكرم(ص) نيز علىرغم روشنى مقام و عظمت منزلتش به آيات نظرى مىافكنيم.
آيات متعددى در قرآن به شكل مستقيم و غير مستقيم ضمن تأكيد بر شايستگىهاى منحصر به فرد پيامبر، الگو بودن او از همه جهات و براى همه آدميان را يادآور مىشود كه از اين ميان گوياترين موارد را به اشارهاى ذكر مىكنيم:
لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِى رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَاليَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيراً؛(25)
قطعاً براى شما در [اقتدا به] رسولخدا سرمشقى نيكو است: براى آن كس كه به خدا و روز بازپسين ايمان دارد و خدا را فراوان ياد مىكند.
وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ؛(26) و بهراستى تو را خويى والاست.
وَما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا؛(27)
و آنچه را فرستاده [او] به شما داد، آن را بگيريد و از آنچه شما را بازداشت، بازايستيد....
أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِى الأمْرِ مِنْكُمْ؛(28)
خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را اطاعت كنيد.
مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ؛(29)
هر كس از پيامبر فرمان برد، در حقيقت، خدا را فرمان برده.
قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ...؛(30)
بگو: اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد.