اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان

پيامبر با هدايت قرآن، مأموريت يافت تا اهل كتاب را اين‏چنين به عقايد مشترك فراخواند:

قُلْ يا أَهْلَ الكِتابِ تَعالَوْا إِلى‏ كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَبَيْنَكُمْ أَلّا نَعْبُدَ إِلّا اللَّهَ وَلانُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَلايَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنّا مُسْلِمُونَ؛(36)

بگو: اى اهل كتاب، بياييد بر سر سخنى كه ميان ما و شما يكسان است بايستيم كه: جزخدا را نپرستيم و چيزى را شريك اونگردانيم و بعضى از ما بعضى ديگر را به جاى خدا به خدايى نگيرد.

پس اگر اعراض كردند، بگوييد: شاهد باشيد كه ما مسلمانيم.

همچنين در سوره عنكبوت، به همه مسلمانان دستور مى‏دهد:

وَلا تُجادِلُوا أَهْلَ الكِتابِ إِلّا بِالَّتِى هِىَ‏أَحْسَنُ إِلّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَقُولُوا آمَنّا بِالَّذِى أُنْزِلَ إِلَيْنا وَأُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَإِلهُنا وَإِلهُكُمْ واحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ؛(37)

و با اهل كتاب جز با شيوه‏اى كه بهتر است مجادله مكنيد مگر با كسانى از آنان كه ستم كردند و بگوييد:

به آنچه به سوى ما نازل شده و آنچه به‏سوى شما نازل شده ايمان آورديم و خداى ما و شما يكى است و ما تسليم اوييم. (38)

اين شيوه نزديك به روش مناظره منطقى است كه در آن از مسلمات خصم براى اقناع او كمك گرفته مى‏شود، با اين تفاوت كه در شيوه دعوت به مشتركات، ملاك طرح موضوع، اعتقاد مخاطبان به تنهايى نيست بلكه اشتراك دو طرف در قبول آن، معيار طرح موضوع در دعوت است.