اين طور نيست كه يك كسى به دليل اينكه مولى است از كسى كه تحت حمايت اوست ( پشتيبانى كند و ) بدون اينكه در اين شخص هيچ گونه ليقاتى باشد همه كارهايش را او بكند چون در شفاعت هم ما ( الا من ارتضى ) داريم يعنى شرط دارد . اما ( نصرت ) يعنى كمك كردن عنايت كردن كه اين همان معناى مغفرت و رحمت پروردگار از مجراى شفيع است . . . ! ( 1 ) اين همان نصرت الهى است . آن بازى اى كه ما مى گوييم اسمشان حضرت مولى ( است ) و بعد ما مى شويم بچه درويش و ديگر همه كارها را مولى كرده آن وجود ندارد . اما كمك هست و گفتيم زمينه كمك اين است كه هميشه در جايى است كه شخص لياقتى دارد اعانتى به او مى شود و معنى شفاعت اين است .
در حديثى هست شخصى به نام زيد شحام گفت در خدمت حضرت صادق عليه السلام بوديم همين آيه خوانده شد :
( يوم لا يغنى مولى عن مولى شيئا و لا هم ينصرون الا من رحم الله )
حضرت فرمود :
( من رحم الله ) ما هستيم ( به اعتبار شفاعت كردن نه به اعتبار شفاعت شدن ) ( 2 ) .
( انه هو العزيز الرحيم ) خدا عزيز و غالب است و مهربان است . از آن جهت كه عزيز و غالب است كسى نمى تواند از او فرار كند ولى از آن جهت كه رحيم است افرادى كه لياقتى داشته باشند نصرت و رحمت الهى و شفاعت اولياء الهى شامل حال آنها مى شود .
1 . ( حدود سه كلمه در نوار نامفهوم است . ) 2 . بحارالانوار
ج 24 ص 205 ( باب 54
روايت 3 ) .