درخت طوبي

در قرآن چيزى در بهشت نام برده شده است به نام ( طوبى ) كه در آن آيه كريمه مى خوانيم :

( طوبى لهم و حسن ماب ) ( 1 ) و چيز ديگرى نام برده شده است در جهت مقابل آن در جهنم به نام ( زقوم ) كه در دو جاى قرآن با كلمه ( شجره ) نام برده شده است :

( شجرت الزقوم ) .

اينجا هم كلمه ( شجره ) است :

( ان شجرت الزقوم طعام الاثيم ) درخت زقوم . راجع به ( طوبى ) در خود قرآن من يادم نيست كه تعبير به ( شجره ) شده باشد شجره طوبى ولى در اخبار و روايات ما آمده است كه طوبى شجره اى است درختى است . و لهذا الان هم در ذهن همه ما به عنوان يك درخت تلقى مى شود مى گوييم ( درخت طوبى ) . طوبى از همان ماده ( طيب ) است كه طيب يعنى پاك و پاكيزه .

در آن آيه ( سوره ابراهيم ) بدون آنكه بيان حال بهشت يا جهنم در كار باشد اينقدر بيان شده است كه :

( ضرب الله مثلا كلمة طيبة كشجرة طيبة اصلها ثابت و فرعها فى السماء تؤتى اكلها كل حين باذن ربها و يضرب الله الامثال للناس ) .

بعد دارد :

( و مثل كلمة خبيثة كشجرة خبيثة اجتثت من فوق الارض مالها من قرار ) ( 2 ) .

در آنجا اينچنين تشبيه شده است كه خداوند سخن پاكى را ( البته مقصود سخن به اعتبار يك لفظ نيست يعنى به اعتبار يك عقيده و يك اصل ) خداوند يك اصل پاك و يك عقيده پاك را چنين مثل مى زند به يك درخت پاك يعنى مانند يك درخت پاك است درخت پاكيزه اى كه ريشه اش در زمين است و شاخه اش بر آسمان درختى است پرميوه و ثمربخش و هميشه بهار و ميوه اش هميشگى و همه فصل نه مثل درختهاى ميوه طبيعى كه در يك فصل معين بهار يا پاييز ميوه دارد ولى در فصل ديگر ندارد نه درختى است كه هميشه ميوه ده است ( تؤتى اكلها كل حين باذن ربها ) .

1 . رعد 29 .

2 . ابراهيم 24 ـ 26 .