آن شعر مى گويد :
ولى قرآن بالاتر از اين را مى گويد نمى گويد كفر نعمت فقط از كفت بيرون كند مى گويد كفر نعمت نعمت را از كفت بيرون كند و به جاى آن يك نقمت بياورد . اين يك اصل كلى است كه در زندگى انسان چه زندگى فردى چه زندگى اجتماعى دنيوى و اخروى جارى است .
نعمتها متفاوت است . قهرا وقتى كه نعمتها متفاوت باشد شكرها و كفر نعمتها متفاوت مى شود و عكس العمل هاى الهى يعنى افزون كردن در يك جا و زايل كردن نعمت و بالاتر نقمت به جاى آن آوردن هم متفاوت مى شود تا نعمت چگونه نعمتى باشد . يك وقت خدا به انسان نعمت سلامتى بدن داده نعمت وسعت رزق داده همه اينها نعمت است و اقتضاى شكر و سپاس دارد .
ولى يك وقت نعمت الهى نعمتى است فوق العاده با ارزش نعمتى است كه حيات معنوى جاودانى انسان بستگى به آن دارد . اگر كفرى در اين زمينه ها رخ بدهد عقوبتى كه انسان به آن دچار مى شود صد درجه شديدتر است . تعبيرى مى كنند تعبير درستى است مى گويند خداوند غيور است .
پيغمبر اكرم درباره سعد بن عباده خزرجى فرمود :
( ان سعدا لغيور ) سعد آدم غيورى است ( و انا اغير من سعد ) و من از او غيورترم ( و الله اغير منى ) ( 2 ) . سعد كه غيور بود غيرت او از آن نعمت آن استفاده و بهره اى كه بايد ببرد . اصلا شكر معنايش اين است تقدير است مى گويند استعمال نعمت است در آنچه كه نعمت براى آن آفريده شده .
1 . يا :
كفر
نعمت . 2 . جامع السعادات
ج 1 ص 265 .