معمولا در اين موارد قرآن دو گونه جواب مى دهد و عجيب هم جواب مى دهد . يكى اينكه از نظر كلى وقتى به شكل تقويم و تاريخ سوال مى كنند مى گويد بگو اين علمى است در نزد خدا من هم نمى دانم دور است يا نزديك ( اقريب ام بعيد ) ولى مى دانم كه چنين حقيقتى هست .
آنچه براى دعوت شما لازم است اين است كه بدانيد چنين حقيقتى هست اما تاريخش چه وقت است اين وقت است يا آن وقت آن كه اثرى در موضوع ندارد .
جواب ديگرى كه مى دهد براساس اين است كه هر كسى كه مى ميرد قيامتش لااقل آغاز شده است .
آيه عجيبى است مى فرمايد :
" ( و يقولون متى هذا الوعد )"
مى گويند اين وعده چه زمانى تحقق پيدا مى كند " ( ان كنتم )" ضمير جمع آورده است و مخاطب فقط پيغمبر نيست اى مسلمانان اى پيغمبر و همه اتباعت !
اگر راست مى گوييد تاريخ دقيقش را براى ما معين كنيد . مى گويد بگو علم آن در نزد خداست و من فقط نذيرى آشكار هستم من اعلام خطركننده هستم من دقيقا مى دانم كه هست ولى كى با خداست .
بعد بلافاصله مى فرمايد:
( در ميان اين آيات تنها آيه اى است كه در ابتداى آن " قل " نيست چون دنباله آيه پيش است ) :
" ( فلما راوه زلفه سيئت وجوه الذين كفروا و قيل هذا الذى كنتم به تدعون )"
چون آن را نزديك ديدند چهره اين كافران ( از كمال ناراحتى ) زشت شد و به آنها گفته شد اين است همان كه مى خواستيد . از يك طرف صحبت آينده است كه[ قيامت] در چه زمانى است يكدفعه قرآن مى گويد كه " وقتى آن را نزديك ديدند " .