معاصر خودش مى گفت . ببينيد كه ولايت همان ولايت است , ابراهيم هم داراى ولايت است , شيعه امام سجاد هم در زمان خود داراى ولايت است , همديگر را بايد داشته باشند و از دشمنان جدا باشند . اگر شيعه اى از شيعيان امام سجاد در زمان امام سجاد از روى ترس يا طمع دنبال جبهه دشمن رفت او از ولايت امام سجاد عليه السلام خارج است او ديگر متصل به جبهه امام سجاد نيست . لذا شاگرد نزديك امام سجاد به او مى گويد كفرنا بكم و بدابيننا و بينكم العداوه و البغضاء و يحيى بن ام طويل از اصحاب بسيار خوب و زبده امام سجاد صلوات الله عليه بود .
عاقبت كار اين مسلمان زبده اين بود كه حجاج بن يوسف او را گرفت , دست راستش را بريد دست چپش را بريد , پاى راستش را بريد , پاى چپش را بريد , اما او باز بنا كرد با زبان حرف زدن , زبانش را هم بريد , تا اينكه از دنيا رفت , و اين در حالى بود كه شيعه را سامان داده بود و استوانه هاى اساسى كاخ تشيع را بعد از امام سجاد فراهم و استوار ساخته بود .
والسلام