نابود مى شود , هرز مى رود و يا بدتر به زيان انسان بكار ميافتد , مغز دارد ومى انديشد , اما مى انديشد براى فساد آفرينى , مى انديشد بريا انسان كشى ميانديشد براى عالم سوزى , مى انديشد در راه بدبخت كردن انسانها , مى انديشد بريا محكم كردن پايه هاى استثمار و استبداد و استكبرا چشم دارد امام آنچه بايد ببيند نمى بيند , و آنچه بايد نبيند مى بيند , گوش دارد امام سخن حق را نمى شنود , اعصاب سخن حق را به مغز مى رساند مغز فرمانى بر طبق حق به جوارح و اعضاء نمى دهد , جوارح و اعضاء عملى بر طبق حق در عالم انجام نميدهند , شرياط عالم اجازه كار برطبق حق به انسان نميدهند . اين جامعه بى ولايت است در جامعه بى ولايت چراغها شعله نمى كشند و روشنى شان بيشتر نميشود , همان يك ذره روغنى هم كه دارند تمام مى شود تا بكلى خشك مى شود , چراغهائى كه پيغمبر روغن ريخته بود رو به خاموشى گذاشت و ديديد كه چطور خشك شد , ديديد كه روزهاى بعد از وفات پيامبر , شعل مى كشيد , روشن ميكرد , منور مى كرد چون رغنش را پيامبر ريخته بود اما چون دست ولايت بالاى سر اين مشعلها و چراغها نبود , چطور روغنش ته كشيد , خشك شد , بد بو شد , پر دودشد , كم نور شد تا به زمان عثمان رسيد كه تحويل به معاويه داد و ديديد كه چه شد , همان چيزهايى كه فاطمه زهرا ( سلام الله عليها ) به زنهاى انصارى و مهاجر گفت و گوش نكردند همان روزهاى اول , همان پيش بينيهائى كه فاطمه زهرا كرد ولى مردم مسلمان غافل آنروز نتوانستند بفهمند و گوش نكردند , همانها تمام انجام گرفت همان[ ( سيف صارم )] آن شمشير خونريز , همان تيغى كه اصالتها و فضيلتها را ميكش همان دستى كه انسانها را و انسانيتها را خفه ميكرد , همه اينها را فاطمه زهرا گفته بود , قبل از فاطمه زهرا هم پيامبر گفته بود , اينها ميديدند , ميفهمدند و گفتند ولى جامعه اسلامى نفهميد . گوشها سنگين و كر شد , امروز هم صداى فاطمه زهرا هنوز بگوش مى رسد , اى گوشهاى حساس و هشيار بشنويد , جامعه داراى ولايت , جامعه اى ميشود كه تمام استعدادهاى انسانى را رشد ميدهد همه چيزهائى كه براى كمال و تعالى انسان خدا باو داده اينها را بارور مى كند , نهال