فـرمـود: (وَبـادِروُا جـِهـادَ عدُوَّكُم )(155) و در جهاد با دشمن پيشدستى كنيد. و در مورد اين كه متجاوز جز پاسخ دندان شكن نمى فهمد فرمود:

(رُدُّوْا الْحَجَرَ مِنْ حَيْثُ جاءَ، فَاِنَّ الشَّرَّ لا يَدْفَعَهُ اِلا الشَّرَّ).(156)

پاره ى سنگ را به مبداءش باز گردانيد، كه شر را تنها شر دفع مى كند.

اهداف نامشروع جنگ دنياطلبان

دنـيـاطـلبـان و طـاغـوتيان ، معمولا در جنگ هاى خويش هدف هايى را مى جويند كه به هيچ روى در جهاد اسلامى جاى ندارند. مهمترين آن ها عبارتند از:

1ـ سلطه طلبى و كسب قدرت

نـبردى كه هدف از آن ، تسلّط يافتن بر ديگران و بهره كشى و بردگى مردم و فساد و تباهى باشد، مورد تنفّر و نكوهش اسلام است :

(تـِلْكَ الدَّارُ الْاَّخـِرَةُ نـَجـْعـَلُهـَا لِلَّذِيـنَ لاَ يـُرِيـدُونَ عـُلُوّاً فـِي الْأَرْضِ وَلاَ فـَسـَاداً وَالْعـَاقـِبـَةُ لِلْمُتَّقِينَ).(157)

[آرى ] اين ، سراى آخرت را [تنها] براى كسانى قرار مى دهيم كه اراده برترى جويى در زمين و فساد ندارند؛ و عاقبت نيك براى پرهيزگاران است .

امام على (ع )در اين باره خطاب به خداى بزرگ عرضه مى دارد:

(اَلّلهُمَّ اِنَّكَ تَعْلَمُ اءَنَّهُ لَمْ يَكُنِ الْذى كانَ مِنّا مُنافَسَةً فى سُلْطانٍ.).(158)

بـارخـدايـا! خـود آگـاهـى كـه آنـچـه مـا [در جـنـگ هـا و زد و خـوردهـا] كـرده ايـم ، بـراى ميل و رغبت به سلطنت نبوده است .

تـاريـخ گـواه است كه هر جا لشكريان اسلام با پيروزى قدم بر سرزمينى گذاشتند، مردم را آزاد نـهـاده و ارزش هـاى انـسانى ـ الهى را به آنان ارزانى كرده اند؛ بر خلاف جنگ هايى كه از سـوى كـفـّار و قـدرتـمـنـدان در دنـيـا انـجـام مـى گـيـرد كـه بـا اشغال كشورى ، در آن جا حكومت نظامى اعلام مى شود، حاكم تعيين مى گردد، بساط ستمكارى پهن مى شود و مردم در بند و زنجير به اسارت مى روند.

2ـ كشور گشايى

در اسلام هيچ جنگى براى كشورگشايى انجام نگرفته است ، گرچه ممكن است آن سرزمين براى تـحـقـق اهـداف الهـى و انـسـانـى فتح شود؛ اهدافى مانند برداشتن موانع تبليغ و از ميان بردن سـتـمـگـران كـه آزادى را از مـردم سـلب كـرده انـد. مـانـنـد فـتـح مـكـّه در زمـان رسـول خـدا(ص )، بـرعـكـس دنـياطلبان كه يكى از اهداف آنان در جنگ ، كشورگشايى و ضميمه كردن كشور مغلوب به سرزمين خودشان مى باشد.

2ـ كسب منافع مادّى

اسلام براى دست يابى به غنيمت و غارت اموال كشورها به جنگ نمى پردازد و سربازان را به شدت از اين كار باز مى دارد. جنگى كه به قصد طمع مادّى و كسب غنائم و منافع دنيوى صورت پذيرد، مردود است . قرآن مى فرمايد:

(يـَااءَيُّهـَا الَّذِينَ اَّمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَتَبَيَّنُوا وَلاَ تَقُولُوا لِمَنْ اءَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلاَمَ لَسـْتَ مـُؤْمـِنـاً تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الْدُّنْيَا فَعِندَ اللّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ كَذَلِكَ كُنتُم مِنْ قَبلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيكُم فَتَبَيَّنُوا إِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيراً).(159)

اى كـسـانـى كه ايمان آورده ايد! هنگامى كه در راه خدا گام مى نهيد [و به سفرى براى جهاد مى رويـد]، تـحـقـيـق كنيد و به دليل اين كه سرمايه ناپايدار دنيا [غنيمت ] را به دست آورديد، به كسى كه اظهار صلح و اسلام مى كند نگوييد: (مسلمان نيستى !) زيرا غنيمت هاى فراوانى [براى شما] نزد خداست . شما پيشتر چنين بوديد، و خداوند بر شما منّت نهاد و هدايت شديد. پس ، به شكرانه اين نعمت بزرگ تحقيق كنيد! خداوند به آنچه انجام مى دهيد آگاه است .