(حافظ)
ذوق هر صاحب ذوق، و وجدان هر صاحب بصيرتى بر اين معنى شهادت مىدهد كه نظر خاص حضرت حق به آنان است كه صدق و وفا در مقام طلب داشته باشند، و آنها كه صدق و وفا ندارند، و دل به هواها و مشتهيات دادهاند، از نظر خاص او محرومند.
در كتاب بحار به نقل از «التمحيص» روايتى از امام صادق سلام الله آورده است كه فرمود:
«قال رسول الله صلى الله عليه و آله: من أكل ما يشتهى لم ينظر الله اليه حتى ينزع او يترك». [1] يعنى «رسول الله صلى الله علهى و آله فرموده است هر كس هر چه را كه نفسش بخواهد بخورد، خداى متعال به وى نظر نمىكند، تا اينكه خود را از اين امر باز بدارد، و يا اين امر را ترك كند».
دقت در اين بيان، و تعمق در آنچه منظور است را به عهده اهل آن مىگذاريم و مىگذريم. و پيداست كه مقصود، ارضاى نفس و اشباع آن است، و به آنچه براى حفظ سلامت مزاج، و اعتدال جسم و روح مىباشد شامل نمىگردد.
حضرت مولى الموحدين اميرالمؤمنين صلوات الله عليه در باب انقطاع از دنيا و ترك هواها و مشتهيات نفسانى سخنان بسيار دارد، ولى متأسفانه آنچنان كه بايد، در آنها دقت به عمل نيامده است، و هدايتها و تذكرهاى لازم از آنها اخذ نشده است.
در اينجا به جملاتى از سخنان آن حضرت اشاره مىكنيم، تا ارباب طلب و مجاهدت، و اهل مراقبت را مايه بصيرت باشد.
حضرتش در قسمتى از خطبه 159 نهج البلاغه، در مقام دعوت به انقطاع از
[1]. همان، ص 78.