استاد ‹‹ على فضلاللَّه الحسينى ›› درمقدمه كتاب نفيس ‹‹ فى ظلال الوحى ›› آنجايى كه مسلمانان را از خطر تفرقه و عداوت برحذر مىدارد و از كسانى كه در راه وحدت مسلمانان گامهاى مؤثر برداشتهاند، چنين مىنويسد:
‹‹ اينك از بزرگان و برگزيدگانى مانند افغانى و عبده و شلتوت كه به اصلاح دينى پرداخته و هر يك در محل خود و بر حسب توانايى به معالجه مشكلات جهان اسلام توفيق يافتهاند، اشاره كرده و مىگويم:
هيچ يك از اين بزرگان خود را نيازمند آن ندانستهاند كه تحريك اعصاب كنند يا جنجال راه بيندازند، بلكه بر اثر كوشش و فعّاليّت و سير در طريق اصلاح پيروز شده، در نتيجه مورد تقدير و احترام همه مسلمانان واقع گرديدهاند. ››
مرحوم دكتر محمد اقبال متفكر بزرگ جهان اسلام كه در عصر اخير يكى از بزرگترين شخصيتهاى قاره آسيا شمرده مى شود -خود از پيروان مكتب سيّد بزرگ است- و او را يكى از دو شخصيت بزرگى مىداند كه شرق زمين به وجود آورده است.
توضيح گفتار اينكه مرحوم اقبال طى سفرى روحانى معراج مانندى با ارواح بزرگان شرق و غرب تماس گرفته و گفت و شنودهايى داشته است.
ضمن همين سفر تحت عنوان ‹‹ فلك عطارد ›› زيارت ارواح جمالالدين افغانى و سعيد حليم پاشا به عالمى مىرسد كه صداى اذان از آنجا به گوش مىرسد و آنگاه از روحى كه در اين سفر رهبر و رهنماى اوست، مىپرسد: اينجا كجاست؟
و به زبان نظم چنين مىسرايد:
32- مقصود از تاتار مرحوم سعيد حليم پاشا صدراعظم عثمانى (نظير اميركبيرها) و مقصود از افغانى مرحوم سيّد جمالالدين اسدآبادى است كه به شكل امام جماعت ايستاده است.