حال به پايدارى خويش ادامه داده و با سختيهائى كه در راه خدا به آنها رسيده مقاوم بوده و هرگز سستى و زبونى به خود راه نداده و از پاى ننشستند، و خداوند، پايداران و استقامت ورزان را دوست مى دارد .
(آل عمران: 146) و هنگامى كه سپاه اندك طالوت با لشكر انبوه جالوت روبرو شدند گفتند: (ربنا افرغ علينا صبرا و ثبّت اقدامنا و انصرنا على القوم الكافرين) ; خداوندا ! به ما صبر بسيار عطا كن و پايدار و استوارمان فرما و بر كافران پيروزمان گردان . (بقره:250) به «استقامت» نيز رجوع شود.
مقام و منزلت . جايگاه .
لگدكوب . خراب. اميرالمؤمنين (ع): «هيچگاه مركب سوارى من نغلطيده است» . عرض شد: به چه سبب؟ فرمود:«زيرا من هرگز كشت و زرع مردم را پايمالِ (مركب خويش) نكرده ام». (بحار:76/29)
شفيع . شفاعتگر .
دائم . قديم . ابدى . هميشه بقاء.
هر يك از طبقات چيزى كه بر آن طبقات بروند يا فرود آيند ; چون طبقات نردبان و منبر و پلكان بام ; درجه.
پاى تخت و مانند آن، قائمه. اصل، ريشه. اصله كه بر آن پيوند كنند.
قرآن كريم: «آنكس كه با ايمان و كردار شايسته بر خدا ـ به عالم آخرت ـ وارد شود چنين كسانى والاترين پايه ها را ـ در بهشت ـ دارند». (طه: 75) امام موسى بن جعفر (ع): «آنكس كه خردمندانه ديندارى كرده باشد، در دنيا و آخرت برترين پايه را حائز است» . (بحار:1/136) پيغمبر اكرم (ص): «امتياز عالِم بر عابد ، هفتاد پايه است كه بين هر دو پايه از آنها هفتاد سال مسافت به دويدن اسب است، زيرا آنگاه كه شيطان (جنى يا انسى) بدعتى در ميان مردم مى نهد ، آن عالم است كه مردم را بيدار مى كند و از آن بدعت برحذر مى دارد، اما عابد به عبادت خود مشغول است و جز آن چيزى نمى داند». (بحار:2/24) امام صادق (ع): «پايه هاى كفر سه است: حرص و تكبر و حسد». (بحار: 72/104) پايه هاى دين، به «اصول دين» رجوع شود.
مخالفت . ضديت . بغضاء . عدوان . دشمنى . زشت و نازيبا . مكر و فريب . مكنون . مخزون . در پهلوى : مخلوقات اهريمنى كه از پى تباه كردن و ضايع ساختن آثار و آفريدگان اهورمزدا پديد آمده باشند .
نَضج . رسيدگى . يَنع. پختگى انسان: متانت، سنجيدگى، نباهت، وزن، جاافتادگى.