غيورتر و نسبت به همسران خود حساستر مى گردند . اينگونه افراد حتى نسبت به ناموس ديگران نيز حساس مى گردند . يعنى وجدانشان اجازه نمى دهد كه ناموس اجتماع مورد تجاوز قرار گيرد . ناموس اجتماع ناموس خودشان مى شود .
على عليه السلام جمله عجيبى دارد . مى فرمايد : (( ما زنى غيور قط )) يعنى هرگز يك انسان شريف و غيور زنا نمى كند . نفرموده است : انسان حسود زنا نمى كند , بلكه فرمود انسان غيور زنا نمى كند . چرا ؟ براى اينكه غيرت يك شرافت انسانى و يك حساسيت انسانى است نسبت به پاكى و طهارت جامعه . انسان غيور همانطور كه راضى نمى شود . دامن ناموس خودش آلوده گردد , راضى نمى شود دامن ناموس اجتماع هم آلوده شود . زيرا غيرت غير از حسادت است . حسادت يك امر شخصى و فردى و ناشى از يك سلسله عقده هاى روحى است , اما غيرت يك احساس و عاطفه نوع بشرى است .
اين خود دليل است كه (( غيرت )) از خودپرستى ناشى نمى شود , احساس خاصى است كه قانون خلقت براى تحكيم اساس زندگى خانوادگى كه يك زندگى طبيعى است نه قراردادى , ايجاد كرده است .
و اما اينكه آيا نظر اسلام درباره حجاب و پوشش احترام گزاردن به حس غيرت مرد است يا نه ؟
جواب اينست كه بدون شك اسلام همان فلسفه اى كه در حس غيرت هست يعنى حفاظت پاكى نسل و عدم اختلاط انساب را منظور نظر دارد . ولى علت حجاب اسلامى منحصر به اين نيست . در بخش بعد كه تحت عنوان (( فلسفه پوشش و حجاب در اسلام )) بحث خواهيم كرد , اين مطلب را توضيح خواهيم داد .