به عقيده بعضى حجاب و خانه نشينى زن ريشه روانى دارد . زن از ابتدا در خود نسبت به مرد احساس حقارت مى كرده است از دو جهت : يكى احساس نقص عضوى نسبت به مرد , ديگرى خونروى ماهانه و حين زايمان و حين ازاله بكارت .
اينكه عادت ماهانه نوعى پليدى و نقص است , فكرى است كه از قديم در ميان بشر وجود داشته است و به همين دليل زنان در ايام عادت مانند يك شى ء پليد در گوشه اى محبوس بوده اند و از آنها دورى و اجتناب مى شده است .
شايد به همين علت است كه از پيغمبر اكرم درباره اين عادت سؤال شد . ولى آيه اى كه در پاسخ اين سؤال نازل شد اين نبود كه حيض پليدى است و زن حائض پليد است و با او معاشرت نكنيد , پاسخ رسيد كه نوعى بيمارى تن است و در حين آن بيمارى از همخوابگى احتراز كنيد ( نه از معاشرت ) :
يسئلونك عن المحيض قل هو اذى فاعتزلوا النساء فى