گردد )) .
هم او مى گويد :
(( در جائى كه اخلاقيات كاملا آزاد باشد , انسانى كه بالقوه ممكن است عشق شاعرانه اى داشته باشد عملا بر اثر موفقيتهاى متوالى به واسطه جاذبه شخصى خود , ندرتا نيازى به توسل به عاليترين تخيلات خود خواهد داشت )) .
ويل دورانت در لذات فلسفه مى گويد :
(( آنچه بجوئيم و نيابيم عزيز و گرانبها مى گردد . زيبائى به قدرت ميل بستگى دارد و ميل با اقناع و ارضاء , ضعيف و با منع و جلوگيرى , قوى مى گردد )) .
از همه عجيب تر سخنى است كه يكى از مجلات زنانه از آلفرد هيچكاك - كه به قول آن مجله به حسب فن و شغل فيلمسازى خود درباره زنان تجارب فراوان دارد - نقل مى كند . او مى گويد :
(( من معتقدم كه زن هم بايد مثل فيلمى پرهيجان و پرآنتريك باشد , بدين معنى كه ماهيت خود را كمتر نشان دهد و براى كشف خود مرد را به نيروى تخيل و تصور زيادترى وادارد . بايد زنان پيوسته بر همين شيوه رفتار كنند يعنى كمتر ماهيت خود را نشان دهند و بگذارند مرد براى كشف آنها بيشتر به خود زحمت دهد )) .
ايضا همان مجله در شماره ديگرى از همين شخص چنين نقل مى كند :
(( زنان شرقى تا چند سال پيش به خاطر حجاب و نقاب و رويبندى كه به كار مى بردند خود بخود جذاب مى نمودند و همين مسأله جاذبه نيرومندى بدانها مى داد , اما به تدريج با تلاشى كه زنان اين كشورها براى برابرى با زنان غربى از خود نشان مى دهند حجاب و پوششى كه ديروز