ابوالعباس احمد بن عمر بن سريج فقيه شافعى از بزرگان علماء و از ائمه مسلمين بود كه مشهور به باز شكارى بود در شيراز قضاوت مى كرد و مذهب شافعى را ترويج مى كرد. او در 25 ربيع الاول سنه 306 وفات يافت و در محله كرخ مدفون شد و قبرش را زيارت مى كنند. او در مرض موتش در خواب ديد قيامت بر پا شده است از جانب خداوند جبار خطاب مى رسد كه : اين العلماء علما كجايند؟ پس علما را به صحراى قيامت حاضر كردند. خطاب رسيد چه عملى را انجام داديد با علمتان ؟ گفتند: پروردگارا ما بد كرديم و ما مقصريم . دوباره خطاب شد و همان سؤ ال تكرار شد گويا پاسخ ديگرى را مى خواست و به پاسخ اول راضى نشد آن وقت من گفتم : اما من همين قدر مى دانم كه در نامه عملم شرك بر خدا ندارم خداوندا تو در قرآن وعده دادى كه مادون شرك را ببخشى .
آن وقت فرمود: برويد من شما را بخشيده و آمرزيدم و او پس از سه روز وفات يافت .
و جد او سريج نيز كه مردى اهل صلاح بود و از عجم بود و عربى بلد نبود در خواب ديد كه به او گفته شد: چيزى طلب كن ! به زبان فارسى گفت : خدايا سر بسر و اين را سه مرتبه گفت . (277)