مرحوم شيخ محمود عراقى مولف دار السلام عراقى در شرح حال خود مى گويد:
(آن طورى كه فرزندش فضل الله ملك الواعظين عراقى از كتاب النيرتن نقل مى كند) آن مرحوم فرمود خداى عالم نعمت خود را بر من به كمال رسانيد و حجت خود را بر من تمام كرد كه بسيارى از برهانيات را حسا به من نمود، حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه را ديدم و با حضرت بيعت كردم با آنكه قبلا در خاطر خود گذرانده بودم كه اگر او خود حضرت است بيعت مرا نخواهد پذيرفت زيرا من اكنون شك دارم كه آيا خود حضرت است ؟ پس حضرت دست خود را رد كرده پس نزد خود شرمنده گى اظهار كردم و يقين به وجود او نمودم پس تبسم فرمود.
پدر و مادرم فدايش باد و فرمود: ظهر لك الحق فتعال و بايع حق بر تو ظاهر خواهد شد بيا بيعت كن . پس متنبه شدم و دست مبارك را دراز كرد و با آن حضرت بيعت كردم .
پس از آن حمد الهى در مقابل نعم الهيه مى كند كه خداوند دوستى و ولايت على و اولاد او را در دل او قرار داده و حديث حب على حسنة لا يضر معها سيئة وقول رسول خدا را كه المرء يحشر مع من احب ذكر كرده .
بعد مى گويد: قرار داده براى من حظى از خشيت خود انما يخشى الله من عباده العلماء و خداوند به من نمود جحيم و نعمتهاى خود و حجت خود را تا جائى كه دلم به مقام اطمينان رسيد و از من هر گونه وساوس و خطرات را دور فرمود و علم و ايمان نصيب من فرمود، الى آخر. (341)