10. (خَلَقَ السَّمِواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها وَاَلْقي§ فى الأرضِ رَواسِيَ اَنْ تَميدَبِكُمْ وَبَثَّ فيها مِنْ كُلِّ دابَّةٍ واَنْزَلْنِا مِنَ السَّمِاءِ مِاءً فَأنْبَتْنِا فيها مِنْ كُلِّ زَوجٍ كَريمٍ آسمانها را بدون ستونى كه ببينيد آفريد, و در زمين كوههايى ايجاد كرد تا [براثر حركات ناموزون آن] شما را مضطرب نكند, و در آن از تمام انواع جنبندگان منتشر ساخت, و از آسمانْ آبى نازل كرديم و از هر نوع گياه زيبايى رويانيديم)
در اين آيه, عاليترين و جالبترين درسهاى توحيدى بيان شده است. آنچه قرآن پيرامون آفرينش آسمانها و حكمت و رمز پيدايش كوهها بيان كرده است, با آخرين تحقيقات علمى دانشمندان موافق است.
پيامبر درس نخوانده و مكتب نديده, در آن محيط چگونه بر اين حقايق پيچيده علمى دست يافته, حقايقى را كه بشر امروز به كمك فكر هزاران دانشمند و ابزار و وسايل علمى به آنها رسيده است, بيان كرده است. ما در برابر اين سؤال پاسخى نداريم, جز اين كه بگوييم: راهنماى او در اين موارد, (وحى) الهى و آسمانى بوده است.
آيا اين گونه معجزات علمى دليل بارز و روشن بر نبوت و ارتباط او با جهان ديگر نيست؟ آسمان نيلگون يا نقطه اى كه هميشه مورد توجه بشر بوده است. آسمان كه به صورت قبه نيلگون و طاق برافراشته, خودنمايى مى كند, پيوسته با اجرام شفاف و درخشنده خود مورد توجه انسان بوده است, و در هر دوره اى به گونه اى رموز و مشكلات آفرينش او تفسير مى شده است.
روزگارى هيئت (ذيمقراطيس), دورانى هيئت (فيثاغورث) و زمانى هيئت (مصريها) در جوامع علمى تدريس مى شد, ولى عمر همه اينها كوتاه بود, و يا رواج كامل نداشت. يگانه فرضيه اى كه از طول عمر و رواج كامل برخوردار گرديد, فرضيّه (بطلميوس) است.