فروتنى يعنى تسليم در برابر حق, احترام به همنوعان, اعتراف و شناسايى مقام واقعى خود و حقوق ديگران ـ كه همگى از ثبات روحى و آرامش روانى سرچشمه مى گيرد ـ حاكى از يك شخصيت تام و تمامى است كه ديگر در تكميل آن, احتياج به ابراز تفوق و گردنكشى نيست.
چاپلوسى هرگاه ستايش كسى از حد شايستگى وى تجاوز كرد, چاپلوسى و تملق است. خضوع و تذلل در برابر شخصيتى براى رسيدن به منافع مادى و دنيوى از مصاديق تملق به شمار مى رود.
على & مى فرمايد:
(الثَّناءُ بِأَكْثَرَ مِنَ الاسْتِحقاقِ مَلَقٌ وَالتَّقْصِيرُ عَنْ الاسْتِحقاقِ عِيٌّ اَوْ حَسَدٌ)يعنى ثنا بيش از استحقاق, تملق گويى و چاپلوسى است و مدح به كمتر از آنچه در خور آن است, نشانه ناتوانى در بيان و يا حسد است.
معمولاً افراد چاپلوس كسانى هستند كه بى شخصيت و بى اراده بار آمده اند و حاضرند براى خاطر منافع جزئى و مادى بر اراده و شخصيت خود قلم قرمز كشند و استقلال خود را از بين ببرند.