سلطان محمود غزنوي به دليل سني‌گري شديد ومتعصبانه خود، همواره موردطعن بوده است.
او نه تنها بر ضد شيعه ومعتزله واسماعيليه سخت مي‌گرفت كه دردايره خود تسنن نيز از فرقه‌اي در برابر فرقه ديگر حمايت مي‌كرد وجنگ هفتادودو ملت را در گستره بيش‌تري دامن مي‌زد. همچنين وي به دليل آتش زدن كتاب‌هادر ري مورد طعن قرار گرفته است. او همچنين به خاطر آزار واذيت مخالفان ديني‌خود، از سوي مورخان سني مذهب مورد تأييد واز سوي مخالفانش مورد نكوهش‌قرار گرفته است. فرار ابن سينا از دست وي، يكي از نشانه‌هاي سخت‌گيري وي برفيلسوفان وعالمان است، چنان كه سخت گرفتن او بر ابوريحان دليل ديگري از اين‌برخوردهاي ناشايست اوست.