وبازار جاري شد.
منابع نوشته‌اند كه بيش از هفتاد هزار نفر در شهر كشته شدند. در فتح‌نامه آنها به‌پاپ چنين نوشته شد: اگر تمايل داريد بدانيد چه بر سر دشمن ما آمد، همين بس كه اسب‌هاي‌ما در ايوان سليمان ومعبد او تا زانو در خون كافران شناور بود.
يك مورخ فرانسوي نيز نوشته است: مسلمانان مانند چهارپايان در خانه‌ها وخيابان‌هاذبح مي‌شدند... حتي برخي از زندگان را سوزاندند.
پس از آن، تلاش براي جنگ با صليبيان آغاز شد. متأسفانه سلجوقيان، به‌ويژه‌سلجوقيان شرق ، اقدامي در اين باره نكردند. از آن تأسف‌بارتر آن كه حتي ميان‌عالمان ومردم نيز اخبار بيت المقدس چندان انعكاسي نداشت.
طي نود ويك سال كه بيت المقدس در اختيار صليبيان بود، بيش‌ترين حملات‌وضربات را دولت فاطمي مصر بر آنها وارد كرد. بعدها صلاح الدين ايوبي، دولت‌فاطمي مصر را سرنگون كرد وطي نبردهاي سنگيني موفق شد در هفدهم رجب‌سال 583 بيت المقدس را آزاد كند. پس از آن تا زمان آمدن مغولان، جنگ‌هاي‌صليبي ادامه داشت.
همزمان با فشار صليبي‌ها بر سرزمين شام، فشار اروپاييان بر سرزمين اندلس نيزگسترده شد.
در ميانه قرن ششم، حملات زيادي به شهرهاي مسلمان نشين اندلس‌صورت گرفت كه منجر به تصرف برخي از آنها از سوي مسيحيان اروپايي شد.شهرهاي بزرگ قرطبه وغرناطه از جمله شهرهايي بودند كه اين فشارها را تحمل‌كرده ومردم آن شهرها در برابر دشمن مقاومت كردند.