مبانی نظری تجربه دینی

و نظريات داروين، بحث و گفت‏وگو مى‏كرد و بى‏صبرانه منتظر روزى بود كه بتواند به پرسش‏هاى خود در اين باره پاسخ گويد.

در سال 1888 پس از به پايان بردن دوره دبيرستان، در اين كه آيا با دوستانش به دانشگاه گوتينگن برود يا تنها در ارلانگن بماند، مردد بود. تنها چيزى كه او را از رفتن به گوتينگن بازمى‏داشت، غلبه الاهيات ليبرال در آن‏جا بود. اتو مى‏ترسيد تحت تأثير فضاى ليبرال آن دانشگاه، در باورهايش در مورد راست دينى محافظه كار، تزلزل پديد آيد. از اين رو، به اميد آن‏كه بتواند از اين عقايد دفاع كند، در دانشگاه فردريك آلكساندر، در ارلانگن ثبت نام كرد؛ اما پس از مدت كوتاهى در عيد پاك(1) سال 1889، هنگامى كه براى‏ آغاز مطالعات رسمى‏اش در الاهيات آماده مى‏شد، تصميم گرفت به گوتينگن برود، هرچند بنا داشت با تمايل حاكم در آن‏جا به مدرن كردن الاهيات كارى نداشته باشد. باوجود اين، عزيمت به گوتينگن، آغاز مرحله تازه‏اى در الاهيات، بلكه در زندگى اتو به‏شمار مى‏رود.(2) يك ترم بعد، وقتى اتو به ارلانگن بازگشت (1889 - 1890) تغيير محسوسى در افكار و روحيات او پديد آمد. او به شدت تحت تأثير آرا و افكار متكلم الاهيات سيستماتيك،(3)

1. Easte .

2. I id.

pp.10 – 11.