يـادآورى كـرديـم روايـتـهـايـى كـه پـيـرامون امامت است ، برخى در مقام بيان امامت دوازده امام (ع ) بـطـور كـلى اسـت و بعضى با ذكر مشخصات و نام ، امامت يكايك آنها را بيان مى كند. به يارى خداوند، براى هر بخش نمونه اى ذكر خواهيم كرد.
دانـشـمـنـدان اهـل سـنـت در كـتـابـهـاى مـعـتـبـر خـود از رسـول خـدا نقل كرده اند كه امامان پس از او، دوازده تن مى باشند:
الف ـ در (( صـحـيـح مـسـلم )) از (( جـابـربـن سـمـره )) از پـدرش از رسول اكرم (ص ) نقل مى كند كه فرمود:
(( دين اسلام همواره تا روز باز پسين پا بر جاست و دوازده تن كه همگى از قريش خواهند بود، مقام جانشينى من و ولايت بر شما را، بر عهده خواهند داشت .))(98)
ب ـ ((انس )) از رسول خداچنين روايت كرده است :
((تا وقتى كه دوازده تن قرشى براين امت ولايت دارند اين دين پا برجاست .(99)
ج ـ گروهى ازدانشمندان اهل سنت ،اين حديث را از ((مسروق ))اين گونه آورده اند:
شبى در محضر ((عبدالله بن مسعود)) نشسته بودم و او به ما قرآن مى آموخت ، در آن ميان مردى از او پـرسـيـد:اى ابـوعـبـدالرحـمن ، آيا از رسول خدا پرسيده ايد كه جانشينان تو بر اين امت چند نـفرند؟
ابن مسعود در پاسخ گفت : از آن زمان كه به عراق آمده ام ، تاكنون كسى چنين پرسشى از مـن نـكـرده اسـت .
آرى از او پـرسـيـده ايـم و آن حـضـرت فـرمـود: آنـهـا بـه تعداد نقباى بنى اسرائيل هستند، يعنى دوازده نفر.(100)
د ـ در روايت ديگرى ، پيامبر(ص ) به دوازده امام (ع ) تصريح دارد، و نام همه آنها را مى برد:
نعثل يـهـودى ، ضـمـن پـرسشهايى كه از محضر پيامبر (ص ) دارد، عرض مى كند: پس وصى خود را بـيـان فـرمـا چـون هيچ پيغمبرى نيست جز آن كه براى او وصى مى باشد، پيغمبر ما موسى بن عمران ، يوشع بن نون را وصى خود گردانيد.
حضرت فرمود: وصى من على بن ابى طالب ، بعد از او دو سبط من ، حسن و حسين و بعد از ايشان نه نفر امامان از صلب حسين (ع ) مى باشند.
يهودى عرض كرد يا محمد(ص ) نام ببر ايشان را براى من . حضرت فرمود:بعد از حسين پسرش عـلى اسـت و بعد ازاوفرزندش محمد، بعد از او پسرش جعفر و بعد از او فرزندش موسى ، بعد از او پـسـرش عـلى ، بـعـد از او پـسرش محمد، بعد از او فرزندش على بعد از او پسرش حسن ، بعد از او فرزند او حجّت مهدى است ، اينها امامانِ دوازده نفر،. ))(101)
ايـنـهـا نـمـونـه هـايـى از روايـتـهـاى بـسـيـارى اسـت كـه در كـتـابـهـاى مـعـتـبـر اهـل سـنـت ، آمـده است . ديديم كه پيامبر گرامى در حديث ثقلين ، مسلمانان را به پيروى از قرآن واهـل بـيـت سـفـارش كـرد و در ايـنجا نيز، به تعداد امامان كه دوازده نفرند و به نام مبارك آنها، تصريح مى فرمايد و پا بر جايى دين را مشروط به پيروى نمودن از آنان ، معرفى مى كند.
پـيـامبر گرامى اسلام (ص )، در سال دهم هجرى در آخرين سفر خود به مكه كه (( حجة الوداع )) نام گرفت ، حضرت على (ع ) را به عنوان ولّى مردم معرفى كرد.
در روز هـجـدهـم مـاه ذى حـجـه ، در مـحـلى بـنـام ((غـديـرخـم )) كـه راه اهـل مـديـنـه ، شـام ،مـصـر و مـكـه در آنـجـا ازيـكـديـگـر جـدا، مـى شـد، نـاگـاه آثـار نزول وحى بر رخسار رسول خدا نمايان گشت و اين آيه بر او فرود آمد:
((يـا اَيُّهـَا الرَّسـُولُ بـَلِّغْ مـا اُنـْزِلَ اِلَيـْكَ مـِنْ رَبِّكَ وَ اِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمْا بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ))(102)
اى رسـول ، آنـچـه از سـوى پـروردگـارت بـر تـو نازل شده بود ابلاغ كن كه اگر چنين نكنى رسالت خدا را به انجام نرسانيده اى و خداوند تو را از ـ گزند ـ مردم حفظ مى كند.