قرآن مى فرمايد:
((مالِلظّالِمينَ مِنْ حَميمٍ وَ لا شَفيعٍ يُطاعُ))(252)
براى ستمكاران ، هيچ خويشى كه حمايت كند و ياورى كه شفاعتش پذيرفته شود نخواهد بود.
پيامبر (ص ) فرمود:
((اَمّا شَفاعَتى فَفى اَصْحابِ الْكَبائِرِ ما خَلا اَهْلِ الشِّرْكِ وَالظُّلْمِ))(253)
شـفـاعـت مـن شـامـل كـسـانـى مـى شـود كـه مـرتـكـب گـنـاهـان بـزرگ شـده بـاشـنـد جـز اهل شرك به خدا وستمكارى .
امـام رضـا(ع ) ـ ازعـلى (ع )ـ نقل فرمود:
((مَنْ كَذِبَ بِشَفاعةِ رَسُولِ اللّهِ لَمْ تَنَلْهُ))(254)
كسى كه شفاعت رسول خدا را تكذيب كند، شفاعت آن حضرت به او نمى رسد.
امام صادق (ع ) فرمود:
((لا يَنالُ شَفاعَتَنا مَنْ اسْتَخَفَّ بِالصَّلوةِ))(255)
به شفاعت ما نمى رسد، كسى كه نماز را سبك بشمارد.
((فـَوَاللّهِ مـايـَنـالُ شـَفـاعـَتـَنـا اِذا رَكـِبَ هـذا حـَتـّى يـُصـيـبـَهُ اَلَمُ الْعـَذابِ وَيـَرى هـَوْلَ جـَهَنَّم ))(256)
بـه خـدا سـوگـنـد! شـفـاعـت مـا بـه كـسـى كـه مـرتـكـب ايـن عمل (زنا) شود، نمى رسد تا اينكه درد عذاب را بچشد و وحشت جهنم را ببيند.
در گـذشـتـه گـفـتـه شـد كـه شـفـاعـت درآخـرت ، مـبـتـنـى بـر قـبـول رهـبـرى انـبـيـاسـت .
بـنـابـرايـن ، تـمـام كـسـانـى كـه بـه خـدا ايـمـان داشـتـه و بـا رسـول اكـرم (ص ) و اهـل بـيـت او دشـمـنـى نـداشـتـه بـاشـنـد، مـشـمـول شـفـاعـت مـى گـردنـد. نا گفته نماند كه برخى از افراد زودتر و برخى ديرتر به شـفـاعـت مـى رسـنـد. اينكه در برخى از روايات وارد شده است كه سبك شمردن نماز، خيانت ، زنا وستم ، مانع از شفاعت است ، با اين مطلب منافات ندارد، زيرا مقصود از اين روايات ، آن است كه اين گناهان باعث مى شود انسان مدتها در عذاب بماند، نه اين كه به هيچ وجه شفاعت نشود.
رسول اكرم (ص ) فرمود:
((وَيَشْفَعُونَ وَيُخْرِجُونَ مَنْ كانَ فى قَلْبِهِ ما يَزِنُ ذَرَّةً مِنْ ايمانٍ))(257)
شفاعت مى كنند و هركس را كه به مقدار ذرّه اى ايمان درقلب او باشد از جهنم خارج مى كنند.