جزوه حاضر از اين همه تهى است . . . و گرچه نويسنده آن در همه دوران در متن و عمق آن جريانات حضور داشته و با جسم و جان آن را حس كرده است . در خلال گزارش گاهگاه قلم به سمت رازگشايى مى لغزيد اما هر بار نهيبى از اعماق دل - كه مباد روزانه اى در برابر نامحرمان بد دل گشوده شود - آن را باز مى داشت و گزارش در جهت ترسيم نماى بيرونى و لاغير ادامه مى يافت . و بدين ترتيب حفاظ تقيه همچنان بر واقعيتها كشيده ماند و تا دشمنان نفهمند دوستان هم بى خبر ماندند . و چنين است كه اين خاموشى را نيز بايد فريادى از سردرد دانست كه در مطالعه اين نوشته مى شود آن را شنيد . جاى آن است كه دستها و ذهنها و حافظه ها به كمك هم برخيزند و اين خلا را پر كنند . اين جانب اميد چنين توفيقى را براى خود ندارد اما بحمدالله هستند كسانى كه بتوانند از آنچه گذشته است تصويرى روشن ارائه كنند . . . به اميد همت و همكارى آن عزيزان . والسلام سيد على خامنه اى 24 شوال المكرم 1406