بسال 110 از دنيا رفت .
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ
چون على عليه السلام موقع رفتن به بصره به محلى بنام (( ذى قار )) رسيد عايشه نامه اى به اين مضمون به حفصه نوشت : تو را خبر ميدهم كه على به ذى قار رسيده و از سپاهيان و وسائل جنگى مادر هراس است ، و مانند شتر سرخ رنگ ميباشد: اگر پيش برود پاهايش بريده ميشود و اگر عقب بماند تحر ميشود، حقصه كنيزان و دوستان خود را جمع كرد و مجلسى ترتيب داد، نامه را خوانده و به دف ميكوبيدند و اين شعر را ميخواندند:
دختران طلقاء جمع شدند و به غنا گوش ميدادند، چون خبر به ام كلثوم دختر على عليه السلام رسيد لباسهاى خود را پوشيد و بطور ناشناس وارد مجلس شد و روى خود را باز نمود، حفصه متوجه و شرمنده شد و انالله و انا اليه راجعون خواند، ام كلثوم گفت : اگر امروز بر عليه پدرم تو و عايشه همدست شده ايد قبلا هم بر عليه برادرش رسول اكرم همدست بوديد تا خدا در حق شما آياتى - در سوره تحريم - نازل نمود، حفصه گفت : بس كن خدا رحمتت كند، بعد نامه را پاره كرد و استغفار نمود.
شرح نهج البلاغه ج 14 ص 13
حفصه دختر عمر بن خطاب اول همسر خنيس بن خذافه بود، پس از وفات او، رسول خدا در سال سوم هجرى با او ازدواج كرد، غالبا با عايشه همراز بوده رسول خدا را ناراحت مى كردند تا آياتى از سوره تحريم درباره ايشان نازل شد، در جمادى الاولى 41 هجرى و بقولى 45 هجرى از دنيا رفت .
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ
يكى از اصحاب امام صادق عليه السلام نقل مى كند كه روزى امام با قيافه خشم آلود نزد ما آمد و فرمود:
ديروز در پى حاجتى ميرفتم كه يكى از سياهان مدينه با من روبرو شد و مرا صدا كرد: (( لبيك يا جعفر بن محمد )) از گفته او ترسان و هراسان شده و از آنجائيكه آمده بودم بمنزل برگشت و به پروردگارم سجده كرده و روبخاك ماليده و اظهار ذلت كرده ، و از گفته او برائت كردم .
اگر عيسى بن مريم از آنچه خدا در حق او فرموده تجاوز ميكرد در آن صورت كر ميشد و هيچ وقت نمى شنيد، كور مى شد و هيچ وقت نميديد، و لال ميشد و هيچ وقت حرف نميزد، سپس فرمود: خدا ابوالخطاب را لعنت كند و با آهن بكشد.
(( ابوالخطاب مذهب غلو در حق ائمه و نسبت الوهيت دادن را اختراع و به سياهان القاء كرده بود، و سياه با آن عقيده لبيك ميگفت كه امام ناراحت شد ))
روضه كافى ص 225
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ
عبدالله بن عباس در روز بسيار سرد نزد عبدالملك وارد شد و ديد عبدالملك روى فرشها و تشكهاى نرم نشسته و در آنها فرو رفته ، گفت : ابن عباس خيال ميكنم هوا قدرى سرد است ، ابن عباس گفت : بلى ، پسر هند (معاويه ) بيست سال بعنوان فرماندار، و بيست سال مستقل و بعنوان خليفه از اين فرشها و پشتيها استفاده كرد، حالا زير خاك رفته و بالاى قبرش علف ثمامه در وزش است .
نقل شده كه عبدالملك بعنوان تحقيق درباره سخن ابن عباس شخصى به قبر معاويه فرستاد و ديد كه علف ثمامه بالاى قبرش روئيده و در وزش است .