خواهيد كرد. پس هنگامى كه وعده نخستين از آن دو فرا رسد، بندگان جنگجو و نيرومند خود را عليه شما برانگيزيم تا آنجا كه درون خانه ها را هم جستجو كنند (و شما را بكشند) واين وعـده انـتـقـام ، حـتـمـى خـواهـد بـود. سـپـس شـمـا را بـر آنـهـا غـلبـه دهـيـم و بـه اموال و فرزندان نيرو بخشيم و شمارتان را بيشتر گردانيم . اگر نيكى و احسان كنيد به خود مـى كـنـيـد و اگـر بـدى كـنيد، باز به خود مى كنيد، و چون وعده دوم فرا رسد، باز بندگانى جـنـگـاور را بر سرتان خواهيم فرستاد تا شما را غمگين سازند و به مسجد (بيت المقدس ) وارد شوند همان گونه كه بار اول وارد شدند، و بر هر چه و هر كه چيره شوند، نابود سازند.
فـسـاد در زمـيـن ، يـكـى از ويـژگـيـهـاى بـارزبـنـى اسرائيل است و قرآن كريم در موارد متعدد و به شيوه هاى مختلف ، اين حقيقت را بازگو كرده است . چـهـره اى كه از اين قوم در قرآن كريم ترسيم شده ، چهره انسانهايى است فاسق ، مفسد، مورد غـضـب الهـى ، تجاوزگر، جنگ افروز، سنگدل ، خائن در امانت و كسانى كه به فساد در زمين مى كـوشـند(141)، ودليل فسادآنان نيز روشن است ، زيراآنان معتقد به برترى مطلق نژاد خويش بـر سـايـر نـژادهـا هـسـتـنـد وبـزرگـوارى را خـاص بـنـى اسرائيل دانسته ،براى ديگرنژادها حقوقى را كه رعايت آن لازم و واجب باشد،نمى شناسند و همين امر باعث فساد آنان در روى زمين مى شود.(142)
مقصود از دوبار فساد در زمين كه در آيات مطرح گرديده ، فـسـاد بـه مـعـنـاى عـام نيست ، چرا كه اين ، شيوه هميشگى آنان در هر زمانى است ، بلكه مقصود، فـسـاد خـاص است كه آنان به هنگام داشتن دولت و حكومت ، به آن مبادرت مى ورزند و در واقع ، حـكـومـت را وسـيـله فـسـاد در زمـيـن قـرار مـى دهـنـد.(143) از ايـن رو، راه مـبـارزه بـا فـسـاد بنى اسـرائيـل ، مـبـارزه دائم بـا نفوذ و سيطره آنان و جلوگيرى از قدرت يافتنشان و تلاش در جهت فـروپـاشـى دولت و قـدرت آنـهـاسـت كـه در عـصـر حـاضـر در قـالب دولت غـاصـب (اسرائيل ) در فلسطين اشغالى ، ظاهر گشته است .
در مـورد ايـن دو فـسـاد و زمـان و مكان وقوع آن ، بين مفسران اختلاف است .
بـعـضـى مـعـتـقـدنـد كـه آن دو فـسـاد بـزرگ در گـذشـتـه تـحـقـق يـافـتـه و انـتـقـام الهـى نيز شـامـل حالشان گشته است (144) برخى ديگر، آن دو فساد بزرگ و يا يكى از آنها را مربوط بـه عـصـر پـيـش از نـزول قرآن مى دانند و معتقدند كه بر اساس اين آيات ، قدرت و نفوذ آنان درهم پيچيده خواهد شد و بار ديگر بيت المقدس از چنگ آنان آزاد خواهد گرديد.
بـه هـر حـال ، صرف نظر از اقوال مفسران ، ظاهر آيات دلالت دارد كه يك بار در پى آن فساد بـزرگ ، وعـده الهـى تـوسـط بـنـدگـان پرقدرت و رزمندگان سلحشور تحقق مى يابد و آنان قتل عام مى شوند؛ بار ديگر قدرت به بنى اسرائيل برگشته (و اين امر ظاهراً زمانى است كه آنان به صلاح و آرامش رو مى آورند) و پس از آنكه دوباره به فساد گراييدند وعده دوم خداوند فرا مى رسد و جنگاوران پرقدرت همچون بار اوّل وارد بيت المقدس مى شوند وآنان را به هلاكت مى رسانند.
نكته بسيار حائز اهميت درآيات فوق ، مطلبى است كه در مقطع مـنـاسـبى از آيات بيان شده ، درسى بزرگ براى انسان در زندگى فردى و اجتماعى است . آن درس بزرگ ، اين است كه :آنچه كنى به خود كنى گرهمه نيك و بد كنى إِنْ اَحْسَنْتُمْ اَحْسَنْتُمْ لاَِنْفُسِكُمْ وَ اِنْ اَسَاءْتُمْ فَلَها) ايـن قـسـمـت از آيـه در زمـانـى بـيـان شـده كـه بـنـى اسـرائيـل در پـى قـتـل عـام اول ، دسـت از فـسـاد بـرداشـتـه ، خـداونـد آنـان را بـا مـال و فـرزنـد، قـدرت بـخشيده و حكومت خويش را باز يافته اند،(145) اما پس از آنكه دوباره به فساد مشغول گشته اند به آنان وعده عذاب ديگرى داده شده است .
عـبـارت (وَلِيـُتـَبِّرُوا مـا عـَلَوْا تـَتـْبـيـراً)، حـاكى از آن است كه عذاب دوّم به مراتب از عذاب اول سخت تر است .(146)