بر امّت اسلامى واجب است از آنان تبعيّت كنند،همان طور كه بر همه آنان واجب است كه در قطع اين روابط جدّيت كنند.(182)
در ميان انواع هجوم هاى غير نظامى دشمنان ، تهاجم فرهنگى از همه آن ها خطرناك تر است . در اين نوع هجوم ، دشمن با ترويج فساد وفحشا افكار عمومى جامعه را منحرف كرده ، ارزش ها، آرمان ها واهداف مقدّس اسلامى و عزّت و شرف مسلمانان را مورد هجوم قرار مى دهد، تا مسلمانان را همرنگ خود گرداند. چنان كه قرآن كريم مى فرمايد:
(وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَما كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَواءً...)(183) آنان آرزو مى كنند كه شما هم مانند ايشان كافر شويد و مساوى يكديگر گرديد.
اين نوع تهاجم پيشينه اى ديرينه دارد و درطول تاريخ حيات اسلام از سوى دشمنان ، به شكل هاى گوناگون صورت مى پذيرفته و كمّ و كيف آن ، همواره در حال تغيير و دگرگونى بوده است .
دفاعى كه در دفع تهاجم فرهنگى مطرح است (دفاع فرهنگى )نام مى گيرد و مسلمانان موظّفند با همه امكانات ووسائل لازم به مقابله جدّى و دفاع از ارزش هاى الهى و منافع مسلمانان برخيزند.
حضرت امام (قدس ره ) در اين باره مى فرمايد:
درصورتى كه روابط كشور اسلامى با ديگر كشورها موجب استعمار مسلمانان يا استعمار كشورشان در بُعد فرهنگى شود، برهمه مسلمانان واجب است كه از چنين روابطى اجتناب كنند و اين گونه روابط حرام مى باشد.(184)
هجوم فرهنگى دشمن از دبستان و دبيرستان و دانشگاه ها گرفته تا پادگان ها و بازار و كارخانه ها و ادارات دولتى و سينما وميدان هنر و انديشه و در يك كلام همه ا بعاد زندگى را دربرمى گيرد و امام راحل (قدس ره ) بسان مرزبانى بيدار و هشيار همواره ازمرزهاى عقيده و اخلاق اسلامى ديدبانى مى كرد و توطئه هاى پيدا و پنهان دشمنان را كشف و خنثى مى ساخت ، فتواهايى چون حرمت تشبّه به كفار، تعرّب بعد از هجرت ، قمار و آلات آن ، مشروبات الكلى، عكس ها و فيلم هاى مبتذل و غيره از يك سو، همچنين توصيه به اعتماد به نفس ، تهذيب و خودسازى ، تعبّد و تهجّد،توسل و تعهّد و... از سوى ديگر عالى ترين نوع دفاع در برابر هجوم فرهنگى بيگانگان است كه در بيشتر سخنان و بيانيه هاى امام راحل (قدس ره ) به وفور به چشم مى خورد.
وضعيت و حقوق زنان در جامعه اسلامى از جمله مباحثى است كه مورد توجه خاص حضرت امام (قدس ره ) قرار داشت . ايشان درباره حقوق زنان كه نيمى از جامعه راتشكيل مى دهند و در طول تاريخ با تضييع حقوق خود مواجه بوده اند نظرات و راهنمايى هاى ارزنده اى بر مبناى بينش اسلام ناب محمدى (ص ) و منطبق با شرايط فطرى و ذاتى زنان ارائه فرمودهاست .
امام خمينى (قدس ره ) براى زن ارزش و احترام ويژه اى قائل بود و عقيده داشت كه زن از نظر شرافت و حيثيت انسانى بامرد برابر است و تفاوت هاى موجود ميان زن و مرد به حيثيت انسانى آن ها ربطى ندارد. ايشان در پاسخ اين سؤال كه (مشخصات حقوق زنان در جمهورى اسلامى چه خواهد بود؟)فرمود:
از نظر حقوق انسانى ، تفاوتى ميان زن و مرد نيست ؛ زيرا كه هردو انسانند و زن حق دخالت در سرنوشت خويش را همچون مرد دارد.بله ، در بعضى موارد تفاوت هايى بين زن و مرد وجود دارد كه به حيثيت انسانى آن ها ارتباط ندارد... .(185)
حضرت امام (قدس ره ) دوران حكومت پهلوى را مرحله اى از مظلوميت زندر تاريخ دانسته كه در آن به اسم (آزادى زن ) به او ستم كردند و از آن مقام شرافت ، عزّت و معنويتى كه داشت او را پايين كشيدند، اخلاق او را فاسد كردند و ارزش او را به قدر كالاتنزل دادند.(186) از اين رو، امام راحل (قدس ره ) با روشنگرى هاى خود، زن ايرانى را از اين ظلمت جهل و جور كه در طول پنجاه سال حكومت پهلوى بر او حاكم بودرهايى بخشيد و هويت اصيل انسانى از دست رفته اش را به اوبازگرداند.
از سوى ديگر نيز تبليغات سوء دشمنان را كه مى گفتند: (اگراسلام پيدا شد زن ها بايد توى خانه هاى خود بنشينند و قفلى بردر خانه هاى خود بزنند و بيرون نيايند) خنثى كرده ، انديشه ناب توحيدى را در اين