اعتبار مطالب فيش هايى كه بر پايه آيات و روايات يا اصول منطقى وقوانين قطعى و ثابتِ علمى گرد آورى شده اند به مراتب بيش تر از فيش هايى است كه مطالب آن بر پايه اَمثال و اشعار و حكايات استوارند و قابل قياس با يكديگر نيستند.
نكته ديگرى كه بايد متذكر شد اين است كه در فيش بردارى تا آن جا كه امكان دارد بايد از مواد و اطلاعاتى استفاده كرد كه قابل (استناد) و داراى(اعتبار) باشند و از نوشتن مطالبى كه خدشه پذيرند و بر پايه محكمى استوار نيستند خوددارى كرد.
درصورتى كه مطالب مستند ومعتبر مختصر و كوتاه باشند تمامى آن را روى فيش مى نويسيم و مأخذ آن را در ذيل مطلب مى آوريم و نام اين فيش را (فيش مطلبى) مى گذاريم. و چنان چه مطالب قابل استناد و اعتبار طولانى ومفصّل باشند از نوشتن آن ها روى فيش خوددارى مى كنيم و فقط به ذكر مأخذ آن در فيش اكتفا مى كنيم و نام اين فيش را (فيش مأخذى) مى گذاريم.(1)
مراحل فيش بردارى و يادداشت نويسى كه از مسائل اساسى در مطالعات وتحقيقات به شمار مى رود با رعايت امور زير انجـام مى گيـرد:
موضوع نويسى فيش ها از امور مهم در مراحل فيش بردارى است زيرا مراجعه به فيش ها و ارتباط با آن ها بر همين اساس صورت مى گيرد و اشتباه در اين امر تحقيقات پژوهنده و طبقه بندى و بازيابى فيش ها را با مشكلاتى روبه رو مى سازد.
به طور كلى در موضوع نويسى بايد چهار موضوع در نظـر گـرفته شـود:
منظور از (موضوع كلى) در فيش بردارى غالباً عناوين و اسامى علوم و دانش هاست مانند علم اخلاق تاريخ
روان شناسى
فقه
كلام
فيزيك
شيمى
رياضى
جامعه شناسى و … كه معمولاً درتحقيقات رايج و متداول موضوع و عنوانى بالاتر از اين ها به كار گرفته نمى شود تا همه اين عناوين در زير مجموعه آن قرار گيرند اگر چه درتحقيقات پيچيده و بر طبق موضوع بندى (ملويل ديوئى) موضوعات كلى ترى از قبيل (علوم اجتماعى)