عبادت بيشتر به ظهور مىتواند آمد و بسا خيرات در جمعيت ميسر است كه در انفراد ميسر نيست و آنچه به دست جماعت جارى مىتواند شد عشر عشير آن بر دست منفرد جارى نمىتوان شد. قال بعض الحكماء: «اجتماع الجماعات فى بيوت العبادات بصدق النيّات و صنعاء الطوبات تحلّ ما عقدته الأفلاك الدائرات». و تهذيب اخلاق كه مدار نجات آخرت موقوف بر آن است، بى جمعيت صورت نمىتوان بست و بساكار كه به تذكير و اعانت اخوان ساخته مىتواند شد و بسا راه كمال كه به معاونت اعوان طى مىتواند گرديد و مىبينيم كه از منافست تنها كه يكى از فروع اجتماع است، حرارتى و شوقى و وجدى و طلب دست مىدهد كه سلوك راه بسى آسان و أعباى تكاليف گوارا مىگردد.
... تودد موجب الفت است و الفت اتفاق آرا است در معاونت بر تدبير معيشت و انضمام ابدان جهت اتخاذ اهوا و مقاصد. و الفت مقتضى صداقت است و صداقت محبت حقيقى است كه مبتنى بر تناسب ارواح و تشاهد قلوب باشد و آن موجب اخوت يا نفس اخوت است؛ پس اگر اسباب تودد بىتكليف رو داد و الا به تكلف اندك اندك به فعل بايد آورد تا شايد به تدريج طبيعى گردد؛ پس بياييد اى ياران دينى و اى طالبان رضاى الهى، تا اسباب تودد را بر خود نبنديم و به حسن بشر و طلاقت وجه و اظهار سرور به لقا و تصافح و تواضع و خدمت و اغماض عين از عيوب و عثرات و قصور و تقصيرات، با يكديگر معاشرت كنيم، شايد آهسته آهسته مودتى طبيعى به حصول پيوندد و به تدريج مستحكم شود...
و بايد كه بعد از تعيين جماعت اخوان و ضبط عدد ايشان، قواعد و