‌ قدرت و ايمن بودن از خطر بر نفس خود و ديگر مسلمانان به اقامه حد بپردازند، زيرا آن‏ها در اين موارد از سوى امام مأذون و منصوب‏اند.1

تعزير گناهكاران نيز برعهده نايبان عام امام معصوم عليه‏ السلام است و آنان مىتوانند با همان شرايطى كه در اقامه حدود آمد، به تعزير گناهكاران بپردازند.2

ج) جهاد دفاعي

به اعتقاد فيض، جنگ و جهاد اگر براى دعوت به اسلام باشد به حضور امام معصوم عليه‏ السلام نياز دارد؛ لذا لزوم چنين جهادى در عصر غيبت ساقط مىشود.3 امّا اگر در عصر غيبت بلاد مسلمين مورد تعرّض و هجوم دشمنان قرار گيرد و نظام اسلامى به خطر افتد، دفاع بر مسلمانان جايز و لازم مىباشد و در اين صورت، حضور امام معصوم شرط نيست و نايبان عام ايشان نيز مىتوانند مسئوليت بسيج مردم در دفاع از جامعه اسلامى را برعهده بگيرند.4

د) ولايت بر محجورين

عالمان دينى بايد به عنوان عاملان سياست شرعى به امور محجورين، يعنى كودكان بىسرپرست و افراد ديوانه و سفيه و مفلس رسيدگى كنند.5 البته آن‏ها مىتوانند ولايت بر اين اشخاص را به ديگران نيز واگذار نمايند

1. همان، ج 2، ص 50؛ و نخبه، ص 111.

2. مفاتيح‏الشرائع، ج 2، ص 106؛ و نخبه، ص 15.

3. مفاتيح‏الشرائع، ج 2، ص 50.

4. نخبه، صص 108 و 109.

5. همان، ص 116.