اين اوضاع و اجتماعى كه باعث اين افتراق بوده باشد چه نور تواند داشت و با آن چه حضور تواند بود؟
اين همه با زبونى مزاج وصداع بىعلاج و وحشت تمام از اختلاط خاص و عام و انس با تنهايى كه طبع به آن در مدت مديد خوگر شده؛ بنابراين مقدمات بهخاطر فاتر مىرسد كه اگر رخصت عالى ارزانى شود به دستور سوالف ايام در همان گوشه انزوا و كنج قناعت خزيده و پاى تردد در دامن پيچيده، دست تلاش از هر مطلب كوتاه داشته باشد و با كمال آرميدگى باطن و ظاهر و جمعيت مدارك و مشاعر به دعاى تزايد امام دولت و اقبال و تضاعف مراتب جاه و جلال اشتغال نمايد و به اين تقريب در كار ولى نعمت ادخل بوده باشد، چه با آن حال دعا به اخلاص نزديكتر و اجتماع مردم مخلص در آن بيشتر خواهد بود، با فيضى كه در خلوت به تنهايى يابد و جمعيت نمازى كه با مردم بىغش گزارد و به خدا سوگند كه قطع نظر از مثوبات اخروى نموده احوال دنيوى خود را در قناعت و گمنامى بهتر مىداند و چون هركس حاجتى دارد در اين درگاه به انجام مقرون مىگردد، اين بنده ضعيف اميدوار است كه دست ردّ بر جبين او نگذارند و حاجت او را برآرند.
امركم اعلي