امام حسن (ع ) مى فرمايد:
مـن ضـامـن اسـتـجابت دعاى كسى هستم كه در قلبش غير از رضا و خشنودى الهى چيز ديگرى جاىنگيرد.(198)
در روايتى از امام صادق (ع ) نقل شده كه فرمود:
هر گاه بنده (مؤ من ) بگويد: (لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ الاّ بِاللّ هِ) خداوند به فرشتگانش مى فرمايد:بنده مؤ من من تسليم امر من شد، حاجت او را برآورده سازيد.(199)
راضـى بـودن به آنچه را كه خداوند قسمت انسان نموده ، روحيه بى نيازى به وى مى دهد. امامصادق (ع ) مى فرمايد:
(إِرْضَ بِم ا قَسَّمَ اللّ هُ لَكَ تَكُنْ غَنِيّاً) (200)
اگر به آنچه خداوند قسمت تو كرده راضى باشى ، بى نياز (و ثروتمند) خواهى شد.
پيامبر اكرم (ص ) مى فرمايد:
(اُعـْطـُوااللّ هـَالرِّض اءَ مـِنْ قـُلُوبـِكـُمْ، تـَظـْفـَرُوا ثـَو ابـَاللّ هِ تـَعال ى يَوْمَ فَقْرِكُمْ وَ الاِْفْلا سِ) (201)
شما نسبت به خداوند (و اوامر او) در دل راضى باشيد، تا در روز فقر و تهيدستى (قيامت ) بهثواب الهى برسيد.
در روايت است كه حضرت موسى (ع ) به درگاه الهى عرض كرد:
پروردگار! مرا به كارى كه رضايت تو در آن است ، راهنمايى فرما.
خداوند در جواب فرمود:
رضايت من در راضى بودن تو به قضا و قَدَرم نهفته است .(202)
يعنى اگر تو راضى به قضا و قدر من باشى من هم از تو خشنود و راضى خواهم بود.
نـاراحـتـى هـاى نـاشـى از نـاخـشـنـودى به آنچه كه گذشته و مى گذرد، موجب بيمارى جسمى وافسردگى روحى مى شود.
حضرت على (ع ) مى فرمايد:
(مَنْ رَضِىَ مِنَ اللّ هِ بِم ا قَسَّمَ لَهُ اسْتَر احَ بَدَنُهُ) (203)
هر كس به آنچه كه خداوند براى او قسمت كرده ، راضى باشد جسمش در آرامش و راحتى است .