اسوه هاى رضا و تسليم - اخلاق و تربیت های اسلامی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اخلاق و تربیت های اسلامی - نسخه متنی

مرکز تحقیقات اسلامی سپاه

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اسوه هاى رضا و تسليم

پـيـامبران ، و امامان معصوم : و مؤ منان و صالحان ، هماره در راه حق گام برداشته تسليم
فرمانخـدايـنـد و در ايـن راه جان خويش و عزيزانشان را هم فدا مى كنند و راضى به قضا و قدر الهىاند.

مـؤ مـنـان و موحدان راستين ، در مشكل ترين لحظات زندگى فقط به خدا توجّه دارند و رضاى اورا مى طلبند
آنان از همه چيزشان مى گذرند تا خشنودى معبودشان را بدست آورند. در اينجا بهچند نمونه از آنان اشاره
مى شود:

1 ـ حـضـرت ابـراهـيـم (ع ) بـه دسـتـور خـداونـد بـراى انـجـام رسالت خويش ، همسرش هاجر وفرزندش
اسماعيل را در سرزمين مكّه (كه در آن روز بيابانى خشك و بى آب و علف بود) گذاشتو خودش به سرزمين شام
بازگشت .

حـضـرت ابـراهـيـم (ع ) گـاه گـاهـى بـه ديـدار هـاجـر واسماعيل مى رفت و حال آنان را جويا مى شد.

در يـكـى از سـفـرهـا ماءمور شد اسماعيل را به درگاه خدا قربانى كند وقتى اين ماءموريت را بافرزندش
در ميان نهاد، اسماعيل با صراحت و قاطعيت گفت :

(ي ا اءَبَتِ افْعَلْ م ا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنى اءِنْ شاءَاللّ هُ مِنَ الصّ ابِرينَ) (194)

پدرم هر چه دستور دارى اجرا كن ، به خواست خدا مرا از صابران خواهى يافت .

سپس قرآن مجيد زيبايى تسليم پدر و پسر را اينگونه ترسيم مى كند:

(فـَلَمّ ا اءَسـْلَم ا وَ تـَلَّهُ لِلْجـَبـي نِ وَ ن ادَيـْن اهُ اَنْ ي ا اِبـْر اهـي مُ قـَدْ
صـَدَّقـْتَ الرُّءْيا...) (195)

هـنـگـامـى كـه هـر دو تسليم و آماده شدند و ابراهيم جبين او را بر خاك نهاد او را ندا داديم كه
اىابراهيم ! آنچه در خواب ، بدان ماءموريت يافتى انجام دادى .

و بدين سان ، هر دو از اين امتحان مهم و بسيار سخت ، سرافراز بيرون آمدند.

2 ـ در واقـعـه جـانـگـداز عـاشـورا، حـضـرت امـام حـسـيـن (ع ) بـيـش از هـفـتـاد نـفـر ازاهـل
بـيـت و يـاران و اصـحـابـش را از دسـت داد. ايـشـانقبل از شهادتش با تمام خلوص به درگاه خدا عرض ‍
كرد:

(صَبْراً عَلى قَض ائِكَ ي ا رَبِّ لا اِل هَ سِو اكَ ي ا غي اثَ الْمُسْتَغي ثي نَ) (196)

پروردگارا، بر قضاى تو صبر مى كنم ، هيچ خدايى جز تو نيست اى دادرس دادخواهان !

3 ـ امـام رضـا(ع ) از پـدر بـزرگـوارش نـقـل مـى كند كه فرمود: پدرم (امام صادق (ع ) به مندسـتـور داد
تـا نـزد مفضّل بن عمر (يكى از ياران آن حضرت ) بروم و او را در سوگ فرزندش(اسماعيل ) تسليت بگويم . پدرم

/ 96