لطفا منتظر باشید ...
2 ـ زبونى و شكست دشمن
ايثار و فداكارى در مصاف با دشمن موجب زبونى و درماندگى دشمن مى شود.جنگ بدر نزديك به پايان بود. دشمن زبون و درمانده با دادن تلفات بسيار از صحنه پيكارمـى گـريـخـت .فرماندهان آنان ، گيج و مبهوت بودند كه در اين لحظات حسّاس ، چه ترفندىبـه كـار گـيـرنـد تـارسـوايـى بـيـشتر نصيبشان نشود. يكى از فرماندهان سپاه كفر به نام(طـليـحـة بـن خـويـلد) وقـتى فرار
مفتضحانه نيروهاى تحت امر خود را مشاهده كرد، پيش رفت وگفت : واى بر شما! چه چيزى باعث فرار شما شده
است ؟ مردى گفت : راز قضيه اين است كه هريـك از مـا كـه در حـال فـرار است ، دوست دارد همسنگرش پيش از
او كشته شود و خودش جان سالمبه در برد؛ در حالى كه ما با گروهى رو به رو هستيم كه همگى دوست دارند، پيش
از همرزمانخود، مرگ را در آغوش گيرند.(126)
3 ـ سَرْوَرى و سرافرازى
امـيـر مـؤ مـنـان (ع ) از ايـثـار بـه عنوان برترين عبادت و بزرگ ترين مايه سرورى ياد كرده (127) و نيزمى فرمايد:(بِالاْ ي ث ارِ عَلى نَفْسِكَ تَمْلِكُ الرِّق ابَ) (128)
بـا ايـثار (و مقدم داشتن ديگران ) بر خود، مالك گردنها مى شوى (مردم مطيع و فرمانبردار تومى شوند).
وفا به عهد
وفـادارى بـه وعـده و پـيـمـان ، ريـشـه در سـرشـت و فطرت انسان ها داشته و نيازمند آموزشوفـراگـيـرى نـيـسـت و تـعـاليم انبيا و ديگر مربّيان الهى ، تلاشى در جهت پرورش و شكوفاسـازى اين
استعداد و بيان قوانين و حدود آن و پيامدهاى بى وفايى و پيمان شكنى است . وفاىبـه عـهـد در مـنابع
اسلامى مورد تاءكيد زياد واقع شده و شايد كمتر حكمى را بتوان يافت كهدامـنـه اجـراى آن تـا ايـن
انـدازه گـسـتـرش داشـتـه بـاشـد. خـداونـدمتعال ، در قرآن كريم از سويى خود را با وفاترين با
وفايان عالم معرّفى مى كند:(وَ مَنْ اَوْفى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّ هِ) (129)
چه كسى به پيمانش پايبندتر از خداست ؟از سـوى ديـگـر، بـارهـا بندگان مؤ من خويش را به وفادارى و پايبندى به تعهّداتشان دعوتكرده ، از
نقض عهد و بى وفايى بازمى دارد.خـداونـد در آيـه اى ضـمـن بـيـان نـشـانـه هـاى اولوا الالبـاب (خـردمـنـدان حـقّ جـو)قبل از هر
چيز، روى وفا به عهد و ترك پيمان شكنى انگشت نهاده ، مى فرمايد:(اَلَّذي نَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللّ هِ وَ لا يَنْقُضُونَ الْمي ث اقَ) (130)
آنها كسانى هستند كه به عهد الهى وفا مى كنند و پيمان را نمى شكنند.و در آيه ديگرى طىّ يك دستور كتبى ، وفادارى به هر پيمانى را از مؤ منان مى خواهد:(ي ا اَيُّهَا الَّذي نَ امَنُوا اَوْفُوا بِالْعُقُودِ) (131)
اى كسانى كه ايمان آورده ايد، به پيمانها وفا كنيد.اين آيه شامل همه پيمان ها اعمّ از الهى ، انسانى ، سياسى ، اقتصادى ، نظامى ، اجتماعى و... مىشود و
مفهوم بسيار وسيعى دارد كه ناظر به تمام جنبه هاى فكرى و عملى زندگى انسان است .رسـول اكـرم (ص ) نـيـز وفا به عهد را از شرايط اساسى ايمان مى داند و تخطّى از آن را درحكم بى دينى و
بى ايمانى شمرده ، مى فرمايد:(لا دي نَ لِمَنْ لا عَهْدَ لَهُ) (132)
آن كس كه به پيمانش وفادار نيست ، دين ندارد.
