ايثار - اخلاق و تربیت های اسلامی نسخه متنی

ايثار

(ايـثـار) در لغـت بـه مـعـنـاى بـرگـزيـدن ، ديـگـران را بـر خـويـش مقدّم داشتن و مانند آن است (103)
و در قـرآن كـريـم نـيـز بـه مـعـنـاى لغـوى بـه كـار رفته است . چنان كه مىفرمايد:

(بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَي وةَ الدُّنْي ا) (104)

آرى ، شما زندگى اين جهان را برمى گزينيد.

كرده ، از بذل جان و مال خويش در راه هدف مقدّس ‍ بويژه در مصاف با دشمندر ميدان نبرد دريغ نكند.

اهميّت ايثار در آيات و روايات

قـرآن كـريـم با بيان شواهد و نمونه ها، ايثار را در ابعاد مختلف ستوده است ، از جمله : دربارهايثار
جانى حضرت على (ع ) مى فرمايد:

(وَ مِنَ النّ اسِ مَنْ يَشْرى نَفْسَهُ ابْتِغ اءَ مَرْض اتِ اللّ هِ) (106)

و بعضى از مردم براى به دست آوردن خشنودى خدا جان خويش را فدا مى كنند.

و در جاى ديگر ايثار مالى خاندان پيامبر(ص ) را چنين مى ستايد:

(وَ يُطْعِمُونَ الطَّع امَ عَلى حُبِّهِ مِسْكي ناً وَ يَتي ماً وَ اَسي راً) (107)

غذاى خويش را با آنكه آن را دوست دارند، به مسكين و يتيم و اسير مى خورانند.

هـمـچـنـيـن از (انـصـار) ـ كـه در حـال فـقـر، از بـرادران مـهـاجـر خـود، بـا تـقـسـيـمامـوال و
خـانـه هـاى خويش پذيرايى كردند و آنان را بر خود مقدّم داشتند ـ اين گونه تمجيد مىكند:

(وَ يُؤْثِرُونَ عَلى اَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ ك انَ بِهِمْ خَص اصَةٌ) (108)

ديگران را بر خود مقدم مى دارند، هر چند خود، فقير و نيازمند باشند.

در روايـات مـعـصـومـيـن : نـيـز ايـثـار بـه عنوان (خوى و خصلت ابرار و برگزيدگان الهى
،نـيـكـوتـريـن احـسـان و عـالى ترين مرتبه ايمان ) شمرده شده است ، چنان كه امير مؤ منان (ع )فرمود:

(اَلاْ ي ث ارُ سَجِيَّةُ الاَْبْر ارِ وَ شي مَةُ الاَْخْي ارِ) (109)

ايثار خوى نيكوكاران و شيوه نيكان است .

در جاى ديگر فرمود:

(اَلاْ ي ث ارُ اَحْسَنُ الاِْحْس انِ وَ اَعْلى مَر اتِبِ الاْ ي م انِ) (110)

ايثار نيكوترين احسان و بالاترين مراتب ايمان است .

هـمان گونه كه ذكر شد، در امور نظامى بيشتر ايثار جانى مطرح است . كسى كه جان بر كف ازاسلام و مرزهاى
اسلامى دفاع مى كند، خود را به آب و آتش مى زند و چه بسا خون پاكش در راهپـاسـدارى از اسـلام و ارزش
هـاى اسـلامـى ريـخـتـه مى شود، بالاترين درجه ايثار را داشته ومحبوب ترين مقام را نزد خدا دارد؛
چنان كه رسول خدا(ص ) درباره ارزش ‍ خون هاى پاك شهيدانراه خدا مى فرمايد:

(م ا مِنْ قَطْرَةٍ اَحَبُّ اِلَى اللّ هِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ قَطْرَةِ دَمٍ فى سَبي لِ اللّ هِ) (111)

هيچ قطره اى در پيشگاه خداوند، محبوب تر از قطره خونى كه در راه خدا ريخته مى شود، نيست .

همچنين ارزش ايثار و پاسدارى از مرزهاى اسلامى را اين گونه بيان مى كند:

(رِب اطُ يَوْمٍ فى سَبي لِ اللّ هِ خَيْرٌ مِنَ الدُّنْي ا وَ م ا عَلَيْه ا) (112)

يك روز مرزدارى در راه خدا از دنيا و آنچه در آن است ، بهتر مى باشد.