احترام پس از مرگ - اخلاق و تربیت های اسلامی نسخه متنی

احترام پس از مرگ

وظـيـفـه انـسـان نـسـبـت بـه پـدر و مـادر بـا مرگشان پايان نمى پذيرد، زيرا مرگ ، نيستى

ونـابـودى نـيـسـت كـه رسـالت انـسـان نـيـز پـايـان پـذيـرد، بـلكـه آنـان از مـنـزلى بـهمنزل
ديگر قدم گذاشته و در جهان بزرخ به سر مى برند و نيكى هاى فرزندان به آنان مىرسـد. فـرزندان بايد
برايشان توشه اى بفرستند و اگر تكليف واجبى از آنان ترك شده يابدهى به ديگران دارند، براى انجام و
پرداخت آن اقدام كنند و آنان را از گرفتارى نجات دهند.بـراى پـدر و مـادر و بـه نيت آنان نماز
بخوانند و روزه بگيرند و برايشان صدقات و خيراتبدهند، گرسنگان را از طرف آنان سير كنند و برهنگان را
بپوشانند و به مشكلات خانواده هاىمحروم و گرفتار رسيدگى كرده ، به نيابت از آنان زيارت و حج كنند و
ثواب كارهاى خود رابـه روح آنـان هـديـه نـمـايـنـد و گاهى به زيارت قبر آنان رفته و برايشان قرآن
بخوانند.پيامبر گرامى اسلام (ص ) در اين باره فرمود:

(سَيِّدُ الاَْبْر ارِ يَوْمَ الْقِي مَةِ رَجُلٌ بَرَّ و الِدَيْهِ بَعْدَ مَوْتِهِم ا) (276)

در روز قيامت سرور نيكوكاران كسى است كه پس از مرگ پدر و مادر به آنها نيكى كرده باشد.

مـردى از رسـول خدا(ص ) پرسيد: آيا بعد از مرگ پدر و مادر نيز از نيكوكارى در حقشان چيزىمانده است ؟

فرمود، آرى ، درود فرستادن بر آنها، استغفار كردن در حقشان ، به پيمان هاى آنانوفـا نـمـودن ،
دوسـتـانـشـان را اكـرام كـردن و بـه بـسـتـگـانـشـان رسـيـدگـى كـردن.(277)

از روايـات مـعـصـومـيـن : اسـتـفـاده مـى شـود كـه احـتـرام مـادر بـالاتـر از احـتـرام پـدر اسـت
.نـقـل شـده اسـت كـه شـخـصـى از رسـول خـدا(ص ) پرسيد؛ به چه كسى نيكى كنم ؟ آن حضرتفـرمـود: بـه
مـادرت . پـرسـيد: بعدش چه كسى ؟ فرمود: مادرت . پرسيد: بعد به چه كسى ؟فرمود: مادرت . پرسيد: بعد از آن
چه كسى ، فرمود: پدرت .(278)

آثار نيكى به پدر و مادر

خـدمـت و نـيـكى نسبت به هر كس ، به خصوص به پدر و مادر آثار و فوايد ارزنده اى در دنيا وآخرت دارد، كه
به برخى از آنها اشاره مى كنيم :

1 ـ طولانى شدن عمر

خدمت به پدر و مادر به عمر انسان مى افزايد. حضرت باقر(ع ) فرمود:

(وَالْبِرُّ يَزي دُ فِى الْعُمْرِ) (279)

نيكى ، سبب زيادى عمر مى شود.

2 ـ برخوردارى از ثواب حج قبول شده

پيامبر اسلام فرمود:

(م ا مـِنْ وَلَدٍ ب ارٍّ يـَنْظُرُ اِلى و الِدَيْهِ نَظَرَ رَحْمَةٍ اِلاّ ك انَ لَهُ بِكُلِّ
نَظْرَةٍ حَجَّةٌ مَبْرُورَةٌ ق الُوا ي ارَسُولَ اللّ هِ وَ اِنْ نَظَرَ كُلَّ يَوْمٍ مِاَةَ
مَرَّةٍ؟ ق الَ: نَعَمْ...) (280)

فـرزنـدى كـه بـه پـدر و مـادرش نـگـاه مـحـبـت آمـيـز كـنـد. بـراى هـر نـظـرى ثـواب يـك
حـجمـقـبـول دارد. پـرسـيـدنـد: اى رسـول خـدا! اگر در يك روز صد بار هم نگاه كند باز چنين است
؟فرمود: آرى .

باز فرمود:

(... وَالنَّظَرُ اِلَى الْو الِدَيْنِ بِرَاءْفَةٍ وَ رَحْمَةٍ عِب ادَةٌ) (281)

نگاه پر مهر و محبت به پدر و مادر، عبادت است .

3 ـ خشنودى پيامبر(ص ) و ائمه

روزى خـواهـر رضـاعـى پـيـامـبـر(ص ) به حضور ايشان آمد. حضرت روانداز خود را زير پايشانـداخـت كـه
بـنشيند، سپس با گشاده رويى به او نگريست و به او لبخند زد و با چهره باز وخـنـدان از او پـذيـرايـى
كـرد تا از حضور آن حضرت مرخص شد. از اتفاق ، در همان روز برادررضـاعـى رسـول خـدا(ص ) بـه حـضـور
ايـشـان آمـد، ولىرسـول خـدا(ص ) كـمـتـر از خـواهـرش بـه او مـهـربـانـى كـرد. شـخـصـى پـرسـيـد:

اىرسول خدا(ص )! علّت چه بود كه به خواهرت بيشتر مهربانى كردى ؟ فرمود: علّتش اين بودكه اين دختر به
پدر و مادرش ‍ بيشتر محبت و نيكى مى كند.(282)

عـمـّار بـن حـيـّان مـى گـويـد: خـدمـت امـام صـادق (ع ) عـرض كـردم : پـسـرماسـمـاعيل به من محبت
زيادى دارد. امام فرمود: او را دوست مى داشتم و اكنون دوستى ام نسبت به اوبيشتر شد.(283)