لطفا منتظر باشید ...
اخوّت و برادرى
تـضـادمـنافع ، برترى طلبى ، تنگ چشمى ، محدوديت نعمت ها و ثروت ها و... انگيزه هايى استكه از روزهاىنخستين زندگى بشر، طعم شيرين صلح و همزيستى مسالمت آميز را در ذائقه انسانهـا تـلخ كـرده و آنـان را
ـ كـه بـر اثـر خـلقـت و طـبـيـعـت ، هـمـزاد، هـمـراه و هـم هـدف هـسـتـند ـ درمـقـابـل هم قرار
داده است ... . ازسوى ديگر آدمى زادگان ، هيچ چاره اى جز زندگى آدم گونه دركنار يكديگر ندارند و
همزيستى ، همكارى ، هميارى و غمخوارى با سرشت آنان عجين شده است .شـريـعـت جـاويـداسـلام ، براى پايان دادن به برادركشى و نجات انسان از ورطه خودمحورى ،بـهـتـرين
طرح زندگى را در قالب برادرى و اخوّت ، ارائه داد؛ همان برادرى كه از ايمان بهخـدا سـرچـشمه مى گيرد.و براى اجراى اين طرح ، ابتدا وضعيت سابقشان را به آنان يادآورىكرد:(وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللّ هِ عَلَيْكُمْ اِذْ كُنْتُمْ اَعْد اءًا فَاَلَّفَ بَيْنَ
قُلُوبِكُمْ فَاَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ اِخْواناً...) (336)
نـعـمـت خـدا را بـر خـويـشـتـن بـه يـاد آوريـد كـه دشـمـن يـكـديـگـر بـوديـد و او مـيـاندل هاى
تان ، الفت ايجاد كرد و به بركت نعمت او برادر شديد.آن گاه فرمود:(اِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ اِخْوَةٌ فَاَصْلِحُوا بَيْنَ اَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللّ هَ
لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ) (337)
تـنـهـا مـؤ مـنـان بـرادر يـكديگرند. پس ميان دو برادر خويش را آشتى دهيد و تقواى الهى پيشهسازيد
شايد مشمول رحمت (خدا) واقع شويد.
حقيقت نه شعار
بـنـابر تعليمات دين مبين اسلام ، (اخوّت ) يك حقيقت جارى در همه ابعاد زندگى مؤ منان است وبـا ماهيتايمانى آنان گره خورده است و يك پديده تشريفاتى و شعارى نيست ، امام صادق (ع )،برادر دوستى را بخشى از
دين دوستى دانسته و فرموده است :(مِنْ حُبِّ الرَّجُلِ دي نَهُ حُبُّهُ اَخ اهُ) (338)
برادر دوستىِ مرد، از دين دوستى اوست .حضرت باقر(ع ) آن را پرتوى از نور الهى قلمداد كرده و فرموده است :(مَنِ اسْتَفادَ اَخاً فِى اللّ هِ عَلى اي م انٍ بِاللّ هِ وَ وَف اءٍ بِاِخ ائِهِ طَلَباً لِمَرْض
اتِ اللّ هِ فَقَدِاسْتَف ادَ شُع اعاً مِنْ نُورِ اللّ هِ...) (339)
هر كس براى جلب رضايت خدا، فردى را براساس ايمان به خدا و رعايت پيمان برادرى انتخابكند در واقع ،
پرتوى از نور خدا را يافته است .رعـايـت پـيـمـان بـرادرى ، وظـيـفـه خـطـيـرى اسـت كـه بـرعهده مؤ من قرار مى گيرد و بخشى ازاعمال
دينى او را تشكيل مى دهد و بدين ترتيب (اخوّت ) جايگاه خويش را در متن زندگى اسلامىپـيـدا مى كند.سرآمد مؤ منان ـ امام على (ع ) ـ انجام وظيفه نسبت به برادران ايمانى را سرلوحهكردار متقيان معرفى
كرده ، مى فرمايد:(قَض اءُ حُقُوقِ الاِْخْو انِ اَشْرَفُ اَعْم الِ الْمُتَّقي نَ؛ يَسْتَجْلِبُ مَوَدَّةَ الْمَلا
ئِكَةِ الْمُقَرَّبي نَ وَ شَوْقَالْحُورِ الْعي نِ) (340)
بـرآوردن حـقـوق بـرادران ، شريف ترين كردار با تقوايان است كه دوستى فرشتگان مقرّب وحورالعين را
به خود جلب مى كند.
