لطفا منتظر باشید ...
دعاى امام صادق (عليه السلام)
بارخدايا! آن جمال دلارا و آن روشن جبين ستوده را به من بنما. ديدگانم را با سرمه يك نظر به سوى او بيارا. در گشايش او شتاب كن و درآمدنش را آسان گردان. راه و روش او را وسعت بخش و مرا به طريق او هدايت نما. فرمانش را نافذ و پشت او را استوار دار. به دست او سرزمينهايت را آباد گردان و بندگانت را زندهساز. كه خود فرمودى و سخنان تو نيز حق است كه به سبب آن چه مردم انجام دادهاند، فساد و تباهى خشكىها و درياها را در برگرفته است. پس اى خدا! ولى خود و فرزند پيامبرت را، همو كه همنام فرستاده توست آشكار ساز! تا هرآن چه از باطل كه بدان دست يابد نابود كند و حق را چنانكه بايد برپا دارد و عملى سازد. خداوندا! او را پناهگاه بندگان ستمديدهات و ياور كسانى كه جز تو ياورى ندارند قرار ده. آن چه از احكام كتابت تعطيل شده به دست او تجديد كن و او را پشتيبان نشانههاى دينت و سنت پيامبرت ـ كه درود و سلام خداوند بر او و خاندانش باد ـ قرار ده.(2)انتظار
به هوش باشيد كه:برگزيده آسمان از ميان تمامى مخلوقات مىآيد. گوش به فرمانش فرا دهيد و طاعتش را گردن نهيد! گريزگاهى نيست، چه در التهاب اين نداى فراگير آسمانى خفتگان در بستر بى خبرى از جاى بر مىخيزند. ايستادگان از سر غرور و نخوت برجاى ميخ كوب شده و با بازوانى لرزان بر زمين مىغلتند! نشستگان(1). شيخ طوسى، مصباح المتهجّد، ص 366، به نقل از: موعود، شماره 6.(2). سيدبن طاووس، مصباح الزائر، ص 69، به نقل از: موعود، شماره 6.
