يوسف زهرا : شباهتهاي امام زمان(عج) با حضرت يوسف(ع) - شباهت های امام زمان(عج) با حضرت یوسف (ع) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شباهت های امام زمان(عج) با حضرت یوسف (ع) - نسخه متنی

نویسنده: نصرت الله آيتي

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

يوسف زهرا : شباهتهاي امام زمان(عج) با حضرت يوسف(ع)

مقدمه




  • گفتند خلايق كه تويي يوسف ثاني
    چون نيك بديدم، به حقيقت، به از آني



  • چون نيك بديدم، به حقيقت، به از آني
    چون نيك بديدم، به حقيقت، به از آني



يكي از ويژگي هاي رواني آدمي اين است كه هماره در رويارويي با امر تازه و بديع، حالت دفاعي به خود مي گيرد و كمتر به پذيرش آن گردن مي نهد. اين امر به ويژه آن گاه تشديد مي شود كه پديده جديد حالت رمزگونه داشته باشد و اعتقاد به آن، زمينه ساز تحولي بنيادين در باورها، انديشه، منش و روش زندگي او شود. برعكس. در برابر موضوعي كه پيشينه داشته يا در زمان هاي پيش، يك يا چند بار رخ داده است، مقاومت چنداني از خود نشان نمي دهد و به سادگي، آن را مي پذيرد.

يكي از شيوه هاي چيره شدن بر اين وضعيت، عادي جلوه دادن آن مسأله است. يعني تبيين اين نكته كه موضوع مورد نظر، مسبوق به سابقه بوده و براي ديگران نيز رخ داده است. قرآن كريم نيز همين شيوه را به كار گرفته است. در صدر اسلام، روزه، حكمي جديد و همراه با اندكي مشقت مي نمود؛ زيرا روزه دار مي بايست از بسياري از امور مباح چشم بپوشد و از ارتكاب آنها خودداري كند. شايد برخي از مسلمانان در برابر چنين حكم بي سابقه اي، واكنش نشان مي دادند و آن را به سختي مي پذيرفتند. از اين رو، قرآن كريم، ابتدا مسلمانان را از نظر رواني براي پذيرش آن آماده مي كند. خداوند متعال مي فرمايد:

«يا ايها الذين امنوا كتب عليكم الصيام كما كتب علي الذين من قبلكم»[1]؛

اي كساني كه ايمان آورده ايد! روزه بر شما نوشته شد، همان گونه كه بر پيشينيان شما، نوشته شد.

يعني مپنداريد كه اين تكليف، مسأله اي بي سابقه و فراتر از توانايي شماست. هرگز چنين نيست؛ زيرا وجوب روزه، حكم متداولي است كه گذشتگان نيز موظف بوده اند آن را انجام دهند.

مسائلي مانند اعتقاد به حضرت مهدي (عج) و غيبت و ظهور ايشان نيز به ظاهر بديع و بي سابقه بوده و طول عمر ايشان با هاله اي از رمز و راز و شگفتي همراه است. افزون بر آن، اين باور بر همه شؤون حيات آدمي تأثيري بنيادين بر جا مي گذارد. از اين رو، برخي افراد از پذيرش آن سر باز مي زنند و آن را انكار مي كنند. امامان معصوم _ عليهم السلام _ در برابر اين انديشه، كوشيده اند با بيان موارد مشابهي كه در تاريخ گذشته _ به ويژه تاريخ پيامبران الهي _ رخ داده است، مسأله غيبت امام عصر (عج) و ديگر مفاهيم مربوط به آن را عادي جلوه دهند، تا مردم به گمان بي سابقه بودن، در آن به ديده شك و ترديد ننگرند. براي نمونه؛ به كلام نوراني حضرت مهدي (عج) به شيخ صدوق مي توان اشاره كرد. شيخ صدوق مي گويد: شبي در عالم رؤيا ديدم كه در مكه ام و گرد خانه خدا طواف مي كنم.

در دور هفتم نزد حجرالاسود آمدم و آن را لمس كردم و بوسيدم. در حالي كه، دعاهاي بوسيدن حجرالاسود را مي خواندم، مولاي خود حضرت مهدي (عج) را ديدم كه بر در خانه كعبه ايستاده اند. با خاطري پريشان به حضرت نزديك شدم. حضرت با نگاهي به رخساره ام به فراستِ خود، راز دلم را دانست. به او سلام كردم. حضرت پس از جواب سلام، فرمود: چرا درباره غيبت كتابي نمي نويسي، تا اندوه دلت را بزدايد؟ عرض كردم: يابن رسول الله! در اين باره كتاب نوشته ام. حضرت پاسخ دادند: منظورمان اين نيست كه همانند گذشته بنويسي. كتابي درباره موضوع غيبت بنگار و در آن، غيبت هاي پيامبران _ عليهم السلام _ را بيان كن. سخن حضرت به پايان رسيد و از ديدگانم پنهان شد. من از خواب بيدار شدم و تا طلوع فجر به دعا و گريه و مناجات پرداختم. چون صبح دميد، نگارش اين كتاب را آغاز كردم.[2]

حضرت يوسف _ عليه السلام _ يكي از پيامبراني است كه امام مهدي (عج) در روايت ها به ايشان تشبيه شده اند. البته در اين روايت ها، حضرت مهدي (عج) از جهت هاي گوناگون به حضرت يوسف _ عليه السلام _ تشبيه شده اند. امام باقر _ عليه السلام _ در روايتي تنها به شباهت در غيبت اشاره كرده اند.[3] هم چنين ايشان در جايي ديگر، به شباهت هاي ديگري اشاره فرموده اند.[4] حال آن كه امام صادق _ عليه السلام _ بدون اشاره به شباهت هاي پيشين، شباهت ديگري بر شباهت هاي ياد شده مي افزايند.[5] اينها نشان مي دهد كه منظور، حصر شباهت ها در موارد ياد شده نبوده، بلكه تنها براي نمونه به برخي از آنها اشاره شده است. با توجه به اين نكته و با الهام از فرمايش حضرت مهدي (عج) به شيخ صدوق، اين نوشتار مي كوشد با تأمل در قرآن و روايت ها، شباهت و همانندي هاي موجود ميان يوسف زهرا _ عليه السلام _ و يوسف يعقوب _ عليه السلام _ را بازگو كند، تا از اين رهگذر، فهم و پذيرش امر حضرت مهدي، آسان تر گردد.

1. غيبت

برجسته ترين همانندي ميان يوسف زهرا _ عليه السلام _ و يوسف يعقوب _ عليه السلام _، همانندي در غيبت است. امام باقر _ عليه السلام _ به محمد بن مسلم مي فرمايد:

«يا محمّد بن مسلم إنّ في القائم من اهل بيت محمّد _ عليهم السلام _ شبه من خمسه من الرسل: يونس بن متي و يوسف بن يعقوب و موسي و عيسي و محمّد صلوات الله عليهم .... و أمّا شبهه من يوسف بن يعقوب _ عليه السلام _ فالغيبه من خاصته و عامته و اختفائه من اخوته ...»؛[6]

اي محمّد بن مسلم! قائم آل محمّد (عج) با پنج تن از پيامبران شباهت دارد: يونس بن متي و يوسف بن يعقوب و موسي و عيسي و محمّد صلوات الله عليهم .... و امّا شباهت او به يوسف در غيبت اوست از اقوام دور و نزديك و از برادران خود .... .

نخستين سؤال درباره اين شباهت، آن است كه ميان غيبت امام عصر ( عج) و غيبت يوسف _ عليه السلام _ تفاوت فراواني وجود دارد؛ زيرا غيبت يوسف _ عليه السلام _، غيبتي است نسبي، يعني هرچند او از كنعان، برادران و پدر و مادر خود غايب بود، ولي از ديدگان مصريان غايب نبود. او با مصريان، گفت و گو و رفت و آمد داشت، در حالي كه غيبت حضرت مهدي (عج) غيبتي است مطلق و آن حضرت از ديده همگان غايب است. از اين رو، قياس آن دو با يكديگر قياس مع الفارق است. پاسخ به اين نكته، در شباهت دوم خواهد آمد.

2. حضور

برادران يوسف براي خريد آذوقه به مصر آمدند و به بارگاه يوسف وارد شدند. وي در نخستين نگاه و گفت و گو، آنان را شناخت، ولي آنان يوسف را نشناختند. آنان بي آن كه به هويت يوسف پي برند، با وي سخن گفتند و داد و ستد كردند:

«فدخلوا عليه فعرفهم و هم له منكرون»؛[7]

(برادران يوسف) بر او وارد شدند. او، آنان را شناخت، ولي آنان او را نشناختند.

يوسف زهرا _ عليه السلام _ نيز در ميان مردم حضور دارد. در كنار آنان راه مي رود و بر فرش هاي آنان پا مي نهد و ...، ولي مردم، او را نمي شناسند. برخي بر اين باورند كه غيبت امام عصر (عج) به اين معناست كه آن حضرت، در آسمان ها يا عوالم ديگري زندگي مي كنند. بنابراين، حضرت مهدي (عج) از ديدگان همه انسان ها پنهان هستند و كسي، ايشان را نمي بيند. بر اساس اين باور، نكته اي كه پيش از اين گذشت، به ذهن مي رسد كه مقايسه حضرت مهدي (عج) با حضرت يوسف _ عليه السلام _ مقايسه اي ناتمام است. امّا حقيقت، اين است كه تصوير ياد شده، خطا و به دور از واقعيت است. او در ميان مردم رفت و آمد مي كند و در كوچه و بازارها قدم مي گذارد. مردم، آن حضرت را مي بينند، گرچه او را نمي شناسند.

سدير مي گويد:

سمعت اباعبدالله _ عليه السلام _ يقول: إنّ في القائم شبه من يوسف _ عليه السّلام _. قلت: كأنّك تذكر حيره و غيبته؟ فقال لي: ما تنكر هذه الامه اشباه الخنازير؟ إنّ اخوه يوسف كانوا أسباطاً اولاد انبياء تاجروا يوسف و بايعوه و هم اخوته و هو اخوهم فلم يعرفوه حتي قال لهم أنا يوسف ... فما تنكر هذه الامه أن يكون الله عزوجل يفعل بحجته ما فعل بيوسف أن يكون يسير في أسواقهم ويطأ بسطهم و هم لايعرفونه حتي يأذن الله عزوجل أن يعرفهم بنفسه كما أذن ليوسف حتي «قال لهم هل علمتم ما فعلتم بيوسف و أخيه إذا انتم تجهلون قالوا ءَإنك لانت يوسف قال انا يوسف و هذا أخي»؛[8]

امام صادق _ عليه السلام _ فرمودند: قائم (عج) شباهتي با يوسف دارد.

عرض كردم: گويا حيرت و غيبت او را مي فرماييد؟

حضرت فرمودند: چرا اين امت، كه شبيه خوك ها هستند قضيه حضرت يوسف را انكار نمي كنند؟

برادران يوسف با اين كه پيغمبر زاده و برادر يوسف بودند و او نيز برادرشان بود، با او تجارت و خريد و فروش كردند و او را نشناختند، تا اين كه يوسف، خودش را معرفي كرد و گفت: من يوسفم ... با اين حال چرا آنان منكرند كه خداوند عزوجل با حجت خود، همان كاري را بكند كه با يوسف كرد؟ او در بازارهايشان راه مي رود و بر فرش هاي آنان گام بر مي نهد، ولي مردم او را نمي شناسند، تا هنگامي كه خداوند به او اجازه دهد كه خودش را معرفي كند. همان گونه كه به يوسف اجازه داد و يوسف گفت: آيا دانستيد با يوسف و برادرش چه كرديد، آن گاه كه جاهل بوديد؟

آيا تو همان يوسفي؟ گفت: (آري) من يوسفم و اين، برادر من است.

و باز امام صادق _ عليه السلام _ فرمود:

«إن في صاحب هذا الامر سنن من الانبياء _ عليهم السّلام _ ... و أمّا سنه من يوسف فالستر يجعل الله بينه و بين الخلق حجاباً يرونه و لايعرفونه ...»؛[9]

صاحب اين امر (امام مهدي «عج») به برخي از پيامبران، شباهت هايي دارد... امّا شباهت او به يوسف، در پرده بودن اوست؛ يعني خداوند بين او و مردم حجابي مي نهد كه او را مي بينند، ولي نمي شناسند.


[1] . سوره بقره، آيه 183.

[2] . كمال الدين، ج 1، ص 74.

[3] . شباهت اول.

[4] . شباهت چهارم.

[5] . شباهت دوم.

[6] . كمال الدين، ج 1، ص 443.

[7] . سوره يوسف، آيه 58.

[8] . كمال الدين، ج 2، ص 10.

[9] . كمال الدين، ج 2، ص 20.

/ 8