وجهك مل القمر قلبك مل الحجر دشمن تو در هنر شد به مل دم خر اقسم بالعاديات احلف بالموريات هر كه بجز عاشقست در ترشى لايقست هجرك روحى فداك زلزلنى فى هواك چون سر كس نيستت فتنه مكن دل مبر چشم تو چون رهزند ره زده را ره نما عشق بود دلستان پرورش دوستان عشق خوش و تازه رو طالب او تازه ترعشق خران جو به جو تا لب درياى هو عشق خران جو به جو تا لب درياى هو
روحك روح البقا حسنك نور البصر چند بپيماييش نيست فزون كم شمر غيرك يا ذا الصلات فى نظرى كالمدر لايق حلوا شكر لايق سركا كبر كل كريم سواك فهو خداع غرر چونك ببردى دلى بازمرانش ز در زلف تو چون سر كشد عشوه هندو مخر سبز و شكفته كند جان تو را چون شجر شكل جهان كهنه اى عاشق او كهنه خركهنه خران كو به كو اسكى ببج كمده ور كهنه خران كو به كو اسكى ببج كمده ور