درخت اگر متحرك بدى ز جاى به جا نه آفتاب و نه مهتاب نور بخشيدى فرات و دجله و جيحون چه تلخ بودندى هوا چو حاقن گردد به چاه زهر شود چو آب بحر سفر كرد بر هوا در ابر ز جنبش لهب و شعله چون بماند آتش نگر به يوسف كنعان كه از كنار پدر نگر به موسى عمران كه از بر مادر نگر به عيسى مريم كه از دوام سفر نگر به احمد مرسل كه مكه را بگذاشت چو بر براق سفر كرد در شب معراج اگر ملول نگردى يكان يكان شمرمچو اندكى بنمودم بدان تو باقى را چو اندكى بنمودم بدان تو باقى را
نه رنج اره كشيدى نه زخم هاى جفا اگر مقيم بدندى چو صخره صما اگر مقيم بدندى به جاى چون دريا ببين ببين چه زيان كرد از درنگ هوا خلاص يافت ز تلخى و گشت چون حلوا نهاد روى به خاكسترى و مرگ و فنا سفر فتادش تا مصر و گشت مستنا به مدين آمد و زان راه گشت او مولا چو آب چشمه حيوان ست يحيى الموتى كشيد لشكر و بر مكه گشت او والا بيافت مرتبه قاب قوس او ادنى مسافران جهان را دو تا دو تا و سه تاز خوى خويش سفر كن به خوى و خلق خدا ز خوى خويش سفر كن به خوى و خلق خدا
لطفا منتظر باشید ...
