عاشقى و بي وفايى كار ماست قصد جان جمله خويشان كنيم عقل اگر سلطان اين اقليم شد خويش و بي خويشى به يك جا كى بود خودپرستى نامبارك حالتيست آنك افلاطون و جالينوس توست نوبهارى كو نوى خود بديد اين منى خاكست زر در وى بجو خاك بي آتش بننمايد گهر طالبا بشنو كه بانگ آتشست طالبا بگذر از اين اسرار خود نور و نار توست ذوق و رنج تو گاه گويى شيرم و گه شيرگير طالب ره طالب شه كى بود شهر از عاقل تهى خواهد شدن عاشق و مفلس كند اين شهر را مدرسه عشق و مدرس ذوالجلالشمس تبريزى كه شاه دلبري ست شمس تبريزى كه شاه دلبري ست
كار كار ماست چون او يار ماست هر چه خويش ما كنون اغيار ماست همچو دزد آويخته بر دار ماست هر گلى كز ما برويد خار ماست كاندر او ايمان ما انكار ماست از منى پرعلت و بيمار ماست جان گلزارست اما زار ماست كاندر او گنجور يار غار ماست عشق و هجران ابر آتشبار ماست تا نپندارى كه اين گفتار ماست سر طالب پرده اسرار ماست رو بدان جايى كه نور و نار ماست شيرگير و شير تو كفتار ماست گر چه دل دارد مگو دلدار ماست اين چنين ساقى كه اين خمار ماست اين چنين چابك كه اين طرار ماست ما چو طالب علم و اين تكرار ماستبا همه شاهنشهى جاندار ماست با همه شاهنشهى جاندار ماست
لطفا منتظر باشید ...
