عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ:كَانَ بِمَكَّةَ رَجُلٌ مَوْلًى لِبَنِي أُمَيَّةَ يُقَالُ لَهُ: ابْنُ أَبِي عَوَانَةَ لَهُ عِنَادَةٌ، وَ كَانَ إِذَا دَخَلَ إِلَى مَكَّةَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) أَوْ أَحَدٌ مِنْ أَشْيَاخِ آلِ مُحَمَّد (عليه السلام) يَعْبَثُ بِهِ، وَ إِنَّهُ أَتَى أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) وَ هُوَ فِي الطَّوَافِ فَقَالَ: يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ مَا تَقُولُ فِي اسْتِلامِ الْحَجَرِ؟ فَقَالَ: اسْتَلَمَهُ رَسُولُ اللَّهِ (صلى الله عليه وآله) فَقَالَ لَهُ: مَا أَرَاكَ اسْتَلَمْتَهُ قَالَ: أَكْرَهُ أَنْ أُوذِيَ ضَعِيفاً أَوْ أَتَأَذَّى قَالَ فَقَالَ قَدْ زَعَمْتَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلى الله عليه وآله) اسْتَلَمَهُ قَالَ: نَعَمْ وَ لَكِنْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلى الله عليه وآله) إِذَا رَأَوْهُ عَرَفُوا لَهُ حَقَّهُ وَ أَنَا فَلا يَعْرِفُونَ لِي حَقِّي .حمّاد بن عثمان گويد:در مكه مردى از دوستداران بنى اميه به نام ابن ابى عوانه زندگى مى كرد كه نسبت به اهل بيت (عليهم السلام) كينه داشت. و هرگاه امام صادق (عليه السلام) يا يكى از بزرگان دودمان پيامبر (صلى الله عليه وآله) به مكه مى آمد آنان را، با سخن خود تحقير نموده، آزار مى داد، وى روزى در حال طواف خدمت امام صادق (عليه السلام) آمد و گفت:نظر شما در استلام و دست كشيدن به حجر الاسود چيست؟ حضرت فرمود:رسول خدا (صلى الله عليه وآله) آن را استلام مى فرمود. آن مرد گفت:من نديدم كه شما آن را استلام كنيد؟ امام صادق (عليه السلام) پاسخ دادند:دوست ندارم ناتوانى را آزار دهم و يا خود آزرده شوم. باز آن مرد گفت: شما فرموديد رسول خدا (صلى الله عليه وآله) آن را استلام مى فرمود. امام فرمود: آرى، ليكن رسول خدا (صلى الله عليه وآله) را هرگاه مى ديدند حق او را مى شناختند [ و براى آن حضرت راه را باز مى كردند ] امّا براى من چنين نمى كنند، حق مرا نمى شناسند.
لطفا منتظر باشید ...
