1ـ سيدمحمدحسين طباطبائى، الميزان فى تفسير القرآن، بيروت، مؤسسة العالمى للمطبوعات، 1970 ، ج 5 ، ص 254 - 255 و همان، ترجمه محمدجواد حجتى كرمانى، تهران، بنياد فكرى و علمى علاّمه طباطبائى، 1991 ، ج 5 ، ص 393 - 3942 و 3ـ همان، ترجمه محمدجواد حجتى كرمانى، ج 7، ص 517 - 5164ـ محمدتقى مجلسى، بحارالانوار، بيروت، مؤسسة الوفاء، 1983، ج 40، ص 1285ـ سيدمحمدحسين طباطبائى، همان، ج 17 ، ص 329 و همان، ترجمه محمدجواد حجتى كرمانى، ج 17 ، ص 5226ـ سيدمحمدحسين طباطبائى، همان، ج 14، ص 180 - 182 و همان، ترجمه محمدجواد حجتى كرمانى، ج 14 ، ص 1277 و 8ـ سيدمحمدحسين طباطبائى، همان، ج 5 ، ص 254 - 256، و همان ترجمه محمدجواد حجتى كرمانى، ص 393 - 3959ـ خواجه نصيرالدين طوسى، اساس الاقتباس، مؤسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران، تهران، 1987، ص 34210ـ سيدمحمدحسين طباطبائى، همان، ج 12، ص 198 ـ 401 و همان، ترجمه محمدجواد حجتى كرمانى، ج 12، ص 571 - 57411 و 12ـ سيدمحمدحسين طباطبائى، همان، ج 12 ، ص 398 ـ 401 و همان، ترجمه محمدجواد حجتى كرمانى، ج 12 ، ص 571 ـ 57413ـ سيدمحمدحسين طباطبائى، شيعه، ص 119 ـ 12014 و 15ـ پيشين، ص 118 - 120، ص 5716ـ يادنامه علاّمه طباطبائى، محمد عبدخدايى، «قرآن و حكمت»، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقيق فرهنگى، 1983، ص 208 ـ 20917 و 18ـ سيدمحمدحسين طباطبائى، الميزان فى تفسير القرآن، همان، ج 5، ص 275 و همان، ترجمه محمدجواد حجتى كرمانى، ج 5، ص 39819ـ سيدمحمدحسين طباطبائى، شيعه، ص 5720 و 21ـ سيدمحمدحسين طباطبائى، الميزان فى تفسير القرآن، ج 5 ، ص 257-258وهمان،ترجمه محمدجوادحجتى كرمانى، ج 5 ، ص 399ـ40022ـ محمد عبدخدايى، همان، ص 228 ـ 31323ـ سيدمحمدحسين طباطبائى، شيعه، ص 5224ـ پيشين، ص 52 ـ 5325 و 26 و 27ـ پيشين، ص 52 ـ 53